Miss Universe 2025 Swimsuit Fashion Show Competition Ahtisa Manalo vs Veena

Sa loob ng napakalawak na arena sa Mexico City, kung saan ginaganap ang pinakahihintay na Miss Universe 2025 Swimsuit Fashion Show Competition, unti-unti nang napupuno ang entablado ng sigawan, hiyawan, at naglalakihang LED screens na kumikislap sa pangalan ng bawat kandidata. Ngunit dalawang pangalan ang paulit-ulit na binabanggit ng libo-libong tao—Ahtisa Manalo ng Pilipinas at Veena ng Thailand. Sila ang dalawang pambato na itinuturing na pinakamalakas ngayong taon, dalawang reyna na parehong handang ipakita kung sino ang tunay na magwawagi sa runway.

Habang unti-unting pinapatay ang ilaw sa buong auditorium, naramdaman ng lahat ang pag-angat ng tensyon. Ang ilaw ay nag-focus sa likurang bahagi ng stage kung saan papasok ang unang kalahok. Ngunit hindi pa man nagsisimula, ramdam mo na ang enerhiya—parang dalawang bagyong magtatagpo sa gitna ng dagat. Ahtisa na kilala sa mala-anghel na mukha, perpektong postura, at eleganteng hakbang; at Veena na kilala sa fierce eyes, matinding aura, at powerful body language. Isang labanang tiyak na papasukin sa kasaysayan ng Miss Universe.

Sa backstage, si Ahtisa ay tahimik lang. Nakaupo sa isang sulok, nakayuko habang nagmemeditate. Palagi siyang ganito bago mag-perform; kasama sa kanyang routine ang huminga nang malalim, tumuon sa gitna ng kanyang dibdib, at kausapin ang sarili. “You are ready,” bulong niya sa sarili. Suot niya ang emerald green swimsuit na may high-cut sides at may Swarovski details na kumikislap tuwing tinatamaan ng ilaw. Ang buhok niyang sleek at diretso ay nakalugay, tumatama sa kanyang balikat at nagbibigay sa kanya ng modern goddess look.

Samantala, si Veena naman ay matapang na nakatayo sa harap ng salamin habang inaayos ng stylists ang kanyang golden bronze swimsuit. Hindi siya nagme-meditate tulad ni Ahtisa. Hindi rin siya nakaupo. Ang lakas ng loob niya ay galing sa pagiging palaban, matigas, at walang pag-aalinlangan. “Tonight, Thailand wins,” sabi niya sa sarili habang tumitingin diretso sa salamin. Isang confident smile ang makikita sa kanyang mukha—hindi mayabang, kundi determinado.

Nang binanggit ng host ang unang pangalan sa top batch ng candidates, umalingawngaw ang hiyawan. “Philippines!” Ang buong stadium ay nagliwanag, naglabas ng mga bandila, at halos mabingi ang mga nasa backstage dahil sa lakas ng suporta. Si Ahtisa ay tumayo, ngumiti, at marahang huminga. Sa unang hakbang pa lang niya papuntang stage, alam mong gising na ang kanyang pagiging reina.

Paglabas niya sa ilalim ng asul na spotlight, tila tumigil ang oras. Ang emerald swimsuit ay kumikislap sa bawat hakbang niya, at ang katawan niyang sculpted pero elegant ay parang gawa sa sining. Hindi exaggerated, hindi pilit. Ang ganda niyang natural, may kasamang grace na hindi nakikita sa iba. Habang naglalakad siya, ang audience ay napapa-“wow” sa bawat pag-ikot at bawat tingin niyang may tamang intensity ngunit may lambing sa mata.

Nang umikot siya sa gitna, bumaba ang boses ng narrator ng competition. “Ahtisa Manalo… elegance in motion.” At iyon ang pinakamagandang paglalarawan sa kanya. Parang isang diwata na bumaba mula sa langit para ipakita kung paano gumalaw ang isang tunay na reyna. Ang judges ay nagtinginan, at halos sabay-sabay silang tumango—isang magandang sign.

Pagbalik ni Ahtisa sa backstage, dito niya nakita si Veena na nakangiting parang naghihintay ng suntok mula sa kalaban. “Good walk,” sabi ni Veena habang dumadaan ito. Ngumiti lang si Ahtisa. Hindi siya nagpapadala sa war of energy. Hindi kailanman. Ang laban niya ay hindi laban ng yabang—kundi laban ng katahimikan at tapang.

Biglang tumunog ang cue music at narinig ang anunsyo: “Thailand!” At dito na nagsimula ang ikalawang bagyo. Paglabas ni Veena, halatang iba ang atakeng dala niya. Fierce. Pak! Power walk. Pak! Shoulder angles. Pak! High-fashion steps na parang lumabas mula sa pages ng Vogue Thailand. Ang golden bronze swimsuit ay bumabagay sa kanyang morena at flawless skin, at ang bawat pose niya ay may karakter. Kung si Ahtisa ay graceful and elegant, si Veena naman ay wild and fierce—parang tigre sa stage na handang manila.

Ang crowd ng Thailand ay halos hindi mapigilan ang sigaw. “Veena! Veena! Veena!” Ang buong arena ay nagkaroon ng electric tension. Ito na yata ang pinaka-matinding labanan sa history ng Miss Universe Swimsuit Competition. Ang dalawang kalaban ay hindi magkasing-enerhiya—pero pareho silang malakas sa kani-kanilang paraan.

Nang matapos ang walk ni Veena, napatingin ang panel of judges sa isa’t isa. Hindi ito simpleng desisyon. Hindi ito laban ng maganda lamang. Ito ay laban ng personalidad, presence, at impact.

Bumalik si Veena sa backstage na may ngiting mala-pusa. “Beat that,” bulong niya sa sarili habang umiinom ng tubig. Ngunit nakita niya sa gilid ng mata si Ahtisa na nakaupo pa rin, kalmado, parang hindi apektado sa kanya. At doon siya sandaling kinabahan—bakit ganun ang aura ng kalaban? Tahimik pero mabigat.

Nang magsimula na ang deliberation, lahat ay nakikiramdam. Sa backstage, mga kandidata ay naghihintay nang tensyonado. Ngunit ang pinakakalmado? Ang dalawang pinaka-inaabangan—Ahtisa at Veena. Ang isa kalmado. Ang isa confident. Ang isa tahimik. Ang isa maangas. Ngunit pareho silang reyna sa kanilang sariling paraan.

Pagbalik sa stage para sa re-introduction, dito muling nagtagpo ang dalawang babae. Muling sumabog ang crowd sa sigawan. At doon, nagkatitigan sila, hindi mayabang, hindi galit—kundi may respeto. Pareho nilang alam: ito ang laban na magtatala sa kanilang pangalan sa pageant history.

Ngunit sa likod ng mga mata ni Ahtisa, may nakita si Veena na hindi niya inaasahan—isang tahimik ngunit napakatatag na determinasyon. At sa likod ng fierce eyes ni Veena, nakita ni Ahtisa ang apoy ng isang babaeng hindi sumusuko.

Ito ang dahilan kung bakit sila ang top contenders.

Nang tawagin ang Top Swimsuit Standouts, unti-unting binasa ng host ang listahan. Ang lahat ay nakikiramdam. Tension. Silence. Then—

“Philippines!”
“Thailand!”

At muling sumabog ang venue. Walang talo. Walang mas mataas. Walang mas mababa. Pareho silang nasa pinakamataas na antas ng kompetisyon. Ang Swimsuit Fashion Show ay hindi lamang laban ng katawan, hindi lamang lakad, hindi lamang beauty. Ito ay laban ng presence. At pareho silang nagtagumpay.

Sa dulo ng event, nang maglalakad na pabalik sa exit, saka pa lang nagkatabi sina Ahtisa at Veena. Tahimik lang. Pero sa tensyon na iyon, sa gait, sa posture, sa bawat bitaw ng hininga—naroon ang respeto.

“You’re strong,” sabi ni Veena, halos nakangiting pagod.
“You are too,” tugon ni Ahtisa, na may ngiting Pilipina na hindi matatalo ninuman.

At habang humihinto ang kamera sa kanilang dalawa—magkatabi, magkalaban, magkaribal ngunit magalang—dito mo makikita ang tunay na kahulugan ng Miss Universe 2025 Swimsuit Competition.

Hindi ito tungkol sa pagtalon sa taas. Kundi pag-angat nang pantay.

Hindi ito tungkol sa pagtalbog ng ego. Kundi pagtaas ng dangal.

At higit sa lahat…
Hindi ito tungkol sa dalawang bansang naglalaban.
Ito ay tungkol sa dalawang kababaihang nagbigay respeto sa isa’t isa.

Dalawang reyna. Dalawang mundo. Isang entablado.

At ang kwento nila… hindi pa tapos.