BUONG KUWENTO

Isang ordinaryong Sabado ng umaga sa isang grocery store sa Roswell, Georgia, nauwi sa gulo. Si Harold Benson, isang 67-taong gulang na retiradong tsuper ng bus, ay tahimik na nakapila para mag-checkout, dala ang kanyang simpleng bilihan: gatas, tinapay, at prutas. Ngunit biglang dumating si Linda Carrington, isang babaeng mayayaman na tila nagmamadali, at umepal sa linya.

Nagsimula sa simpleng pag-aaway, pero mabilis itong nauwi sa matinding sigawan. “Akala ninyo laging puwedeng mang-agaw!” sigaw ni Linda, kasabay ng mabibigat na salitang may bahid ng diskriminasyon. Hindi pa siya nakuntento; itinulak niya ang cart ni Harold, binato pa ito ng de-latang sopas! Lahat ay nagulat. Agad-agad, nag-viral ang video ng kanyang galit at pang-aatake. Si Linda ay inaresto, nawalan ng trabaho, at naging simbolo ng poot online.

Pero hindi ito ang nakakabigani sa kuwento. Ang nakakamangha ay ang ginawa ni Harold.

Sa gitna ng lahat ng kaguluhan—sa harap ng lahat ng camera at pulis—si Harold ay nanatiling kalmado. Hindi siya sumigaw pabalik, hindi siya nagmura, at hindi siya nagpadala sa init ng ulo. Noong humarap siya sa korte, hindi siya humingi ng mabigat na parusa. Sa halip, sinabi niya: “Hindi ko siya kinamumuhian. Gusto ko lang maintindihan niya, at ng lahat ng nanonood, na ang salita ay nakakasugat. At kapag nagbato ka ng de-lata sa isang tao dahil sa pagkatao niya, binabato mo rin ang sarili mong pagkatao.”

Ang resulta? Si Linda ay sinentensiyahan ng multa at, higit sa lahat, 200 oras na community service sa Roswell Senior Center.

Dito nag-iba ang lahat.

Pagkaraan ng dalawang linggo, nagkita silang muli. Si Linda, bilang parusa, ay nagtatrabaho sa Senior Center. Si Harold, bilang regular na volunteer, ay naroon din. Doon, sa pagtutupi ng tuwalya at pagtulong sa mga matatanda, napilitan si Linda na harapin ang kanyang pagkakamali. Doon niya naramdaman ang bigat ng paghuhusga.

Isang hapon, nilapitan niya si Harold at nagbigay ng taos-pusong tawad: “Hindi lang sa sinabi ko, kundi sa inisip ko noong araw na iyon. Hindi mo deserve ang ginawa ko.”

Ang sagot ni Harold? Hindi siya nagbigay ng instant forgiveness. Sa halip, sinabi niya: “Hindi ko masabing okay na ang lahat, pero naniniwala ako na puwedeng magbago ang tao kung sinasadya niya. Kaya ipagpatuloy mo lang ang pagsubok.”

Simula noon, nagbago si Linda. Nag-volunteer na siya kahit tapos na ang oras niya. Ang kuwento nila ay naging simbolo na ang pinakamalaking pagbabago ay hindi nagmumula sa parusa, kundi sa kapatawaran at personal na pag-unlad.

Ang Sikreto ng Kalmadong Pag-uugali ni Harold

Ang tanong na bumagabag sa akin ay ito: Paano nagawa ni Harold na panatilihin ang kanyang peace of mind sa harap ng ganu’ng klase ng galit? Ang kakayahang kontrolin ang reaksiyon sa halip na ang galit, ay ang pinakamahalagang kasanayan na puwede nating matutunan.

Personal, hinanap ko ang sikreto na nagpatatag kay Harold, at natuklasan ko ang isang programa na nagturo sa akin na maging katulad niya. Kung nais mo ring magkaroon ng ganu’ng klase ng kahinahunan para hindi ka na masira ng galit ng ibang tao—sa traffic, sa trabaho, o kahit sa bahay—may matututunan ka.

Huwag kang magsayang ng oras at ng lakas sa pakikipag-away. Matuto mula kay Harold.