Nang itinaas ni Ahtisa Manalo ang bandila ng Pilipinas sa entablado ng Miss Universe 2025, hindi lang isang korona ang ipinaglaban niya—kundi ang karapatang marinig ang kwento ng bawat Pilipinang piniling lumaban kahit hindi siya ang inaasahang manalo.

Mga Winning Moment ni Ahtisa Manalo at ang Pagpanalo niya bilang 3rd Runner-Up ng Miss Universe 2025

Sa gabing kumikinang ang entablado ng Miss Universe 2025, isa ang pangalan na paulit-ulit na sumisigaw mula sa audience, mula sa Twitter hanggang sa mismong arena: Ahtisa Manalo, Philippines. Bagama’t hindi niya nakuha ang korona, ang pagkapanalo niya bilang 3rd runner-up ay hindi basta placement lamang—ito ay naging simbolo ng muling pag-angat ng Pilipinas sa pageant world matapos ang ilang taon ng pananahimik. Ang sandaling iyon nang tawagin ang kanyang pangalan ay nagmistulang pagputok ng emosyon, hindi lang mula sa mga Pilipino sa Las Vegas, kundi mula sa milyun-milyong nanonood sa Pilipinas na halos mawalan ng hininga sa bawat announcement. Marami ang nagsabi na ito ang comeback ng Pinay queens sa global stage, at si Ahtisa ang naging mukha ng bagong yugto—hindi kasing ingay ng nakaraan, ngunit mas matapang, mas elegante, mas kinakalkula.

Isa sa pinaka-iconic na moment niya ay ang arrival look na agad nag-trending sa social media. Suot ang isang gown na may hugis perlas at alon—isang interpretasyon ng Perlas ng Silanganang Dagat—naglakad si Ahtisa na parang alon na tahimik ngunit malakas ang bagsak. Hindi ito gown na sumisigaw ng atensyon; ito ay gown na may mensahe. Ang kanyang look ay hindi lang tungkol sa fashion, kundi tungkol sa representasyon: isang Pilipinas na hindi kailangang sumigaw para mapansin, dahil sapat ang presensya upang iparamdam ang lakas. Nang kumalat ang larawan niya, kahit ang mga fans mula sa ibang bansa ay napahinto at napakomento: “Elegance personified.” Doon pa lang, ramdam na ng mga Pilipino—may laban.

Sa preliminary competition, lalo niyang pinatunayan kung bakit siya ang pambato. Ang swimsuit walk niya ay hindi agresibo o masyadong calculated; bagkus, ito ay eksaktong kombinasyon ng kumpiyansa at kontrol. Hindi nagmamadali, hindi nagpapakitang desperadong makuha ang score ng judges—kundi naglalakad na parang alam niyang nararapat siya doon. Ang kanyang signature walk—isang mabagal ngunit matatag na pag-slide ng paa, sabay tingin na mahinhin ngunit determinado—ay naging viral sa TikTok at X, may mga edits, fan cams, at slow-mo videos na kumalat. Sa bawat hakbang, parang sinasabi niya: “Ito ang katawan ko, ito ang kwento ko, at wala akong dapat patunayan sa sinuman kundi sa sarili ko.”

Ngunit ang talagang nagpaangat kay Ahtisa mula sa iba pang kandidata ay ang kanyang performance sa evening gown competition. Suot niya ang mala-kristal at sapphire blue gown na kumikislap na parang dagat sa ilalim ng buwan, at ang silhouette nito ay mas simple kumpara sa extravagant looks ng iba. Gayunpaman, dito lumabas ang tunay na lasa ng kanyang estilo—sobriyet klase. Habang ang iba ay umaasa sa dramatic trains at oversized embellishments, si Ahtisa ay pumili ng minimalist na disenyo na naka-focus sa cut, silhouette, at tamang ilaw. Sa mismong stage, tila siya ang embodiment ng linyang “Less is powerful when done with purpose.” Hindi ito gown na sumisigaw ng pansin, ito ay gown na nag-iiwan ng marka sa alaala.

Sa Top 10 interview round, lalo siyang nagningning. Nang tanungin siya tungkol sa papel ng kababaihan sa isang mundo na patuloy na nagbabago, ang sagot niya ay hindi pambansang pa-impress o scripted advocacy. Bagkus, ang sinabi niya ay isang mensahe ng personal na katotohanan: “Ang tunay na kapangyarihan ng babae ay hindi nasusukat sa kung gaano siya hinahangaan ng mundo, kundi kung gaano niya kayang ipaglaban ang sarili niya kahit walang pumapalakpak.” Ang mga mata niya habang nagsasalita ay puno ng damdamin, hindi pilit, hindi tinuruan—isang sagot na ramdam mo bago mo pa marinig ang clap ng audience. Maging ang host ay napangiti, habang ang social media ay sumabog sa “SHE ATE,” “Mother energy,” at “This is the kind of queen we need.” Sa puntong iyon, marami ang nagsimulang mag-isip: baka pwede.

Nang dumating ang final Q&A, dito mas lalo niyang pinakita ang maturity at calm composure. Ang tanong tungkol sa global inequality at empowerment ay maaaring magpasabog sa sinumang kandidata, ngunit kay Ahtisa, ito ay naging platform ng paninindigan. Hindi siya nagsalita bilang beauty queen lamang, kundi bilang Pilipinang dumaan sa pagkatalo, pagbangon, at patuloy na pag-unlad. Binanggit niya na ang empowerment ay hindi dapat exclusive sa may kapangyarihan, at hindi dapat sukatan kung ilang tao ang natutulungan mo, ngunit kung paano mo ginagawang accessible ang opportunity para sa iba. Doon tumayo ang audience upang pumalakpak—hindi dahil sa sagot niya, kundi dahil sa hatid nitong emosyon at katotohanan.

Kaya’t nang ialok ang final placements at tawagin siya bilang 3rd runner-up, may halong lungkot, tuwa, at kaginhawaan sa mga Pilipino. Oo, may bahagi ng fans na nagsasabing dapat mas mataas ang placement; may iba namang nagsasabing sapat at tama lang. Ngunit ang pinakamahalaga: binuksan ni Ahtisa ang pintuan para sa panibagong era ng Filipino pageantry—isang era na hindi nakasandal sa hype, fan wars, o pagiging “favorite,” kundi sa dignidad, substance, at consistency. Ang 3rd runner-up placement ay hindi talo—ito ay panalo na may direksyon.

Pagkatapos ng kompetisyon, bumuhos ang suporta. Trending ang pangalan niya sa buong social media; mula sa fans, celebrities, hanggang sa mga veteran queens, lahat ay nagbigay-pugay sa kanyang grace at professionalism. Ang media coverage ay hindi tumutok sa “hindi nakakuha ng korona,” kundi sa kung bakit siya naging inspirasyon. Para sa marami, siya ang queen na nagpapaalala na hindi laging panalo ang korona—minsan, panalo na ang pagkakaroon ng boses, presensya, at impact.

Sa Pilipinas, habang papauwi siya, naghahanda na ang mga tao ng welcome parade, mga fans clubs, mga billboard tribute, at mga future engagements. Hindi pa malinaw kung sasabak pa siya sa susunod o magpo-focus sa advocacy at public service, pero isang bagay ang sigurado: may marka na siya sa kasaysayan ng pageantry, hindi bilang “almost Miss Universe,” kundi bilang babaeng nagbago ng narrative kung paano manalo kahit hindi number one.

Sa pagtatapos, ang tagumpay ni Ahtisa Manalo ay hindi lang sukat ng placement sa Miss Universe; ito ay kwento ng isang Pilipinang nagpamalas na may panalo sa pagiging totoo, elegante, at hindi kailanman nagmadaling patunayan ang sarili. Ang kanyang pagkapanalo bilang 3rd runner-up ay nagpapatunay na minsan, ang pinakamalakas na reyna ay hindi ang nasa trono, kundi ang babaeng kaya tumindig—kahit saan siya ilagay sa entablado.