BAKIT NGA BA PARANG “PINAGTATAWANAN” NG ILANG MAYAYAMAN SA MUNDO ANG PILIPINAS NGAYON? ISANG MALALIM NA BLOG NA NAGLALANTAD SA MGA DAHILAN KUNG BAKIT TAYO MINSANG HINDI SERYOSOHIN SA GLOBAL STAGE

Sa usapang global, sa usapang ekonomiya, at sa usapang politika, hindi maitatangging may mga pagkakataong ang Pilipinas ay hindi tinitingnan nang seryoso ng ibang bansa. Walang mayayamang bansa ang literal na “tumatawa” sa Pilipinas sa paraang iniisip ng maraming Pilipino—ngunit may mga kilos, polisiya, at komentaryo mula sa international analysts, investors, at diplomats na tila nagpapahiwatig na minamaliit nila ang ating potensyal. Hindi dahil mahina ang Pilipino, kundi dahil may mga problema sa ating sistema na paulit-ulit na nangyayari, paulit-ulit na pinagtatalunan, ngunit hindi natatapos.

Ito ang blog na nagbibigay-linaw kung bakit sa ilang paningin ng mundo, tila hindi ganoon kataas ang pagtingin nila sa atin—at kung paano natin maiintindihan, matanggap, at malabanan ang perception na ito.

1. PAULIT-ULIT NA KAGULUHAN SA PAMAHALAAN—AT NAGIGING ENTERTAINMENT SA LABAS

Isa sa pinakamalaking dahilan kung bakit nagiging “light topic” o biro sa ilang international forums ang Pilipinas ay ang madalas na political drama. Kapag ang bansa ay laging may:

• bangayan sa Senado
• bangayan sa Kongreso
• reshuffling ng gabinete
• kontra-kontra sa politika
• sigawan sa hearings
• personalities over policy

nagiging madali para sa ibang bansa na tingnan tayo bilang bansang mahilig sa drama kaysa sa direksyon. Hindi dahil gusto nila tayong pintasan, kundi dahil ang political instability ang pinaka-ayaw ng foreign investors.

Kapag:

• nag-aaway ang mga lider
• hindi nagkakasundo ang ahensiya
• paulit-ulit ang iskandalo

ang tingin ng mga mayayamang bansa ay simple:

“Hindi pa sila handa para sa long-term stability.”

At sa global stage, ang bansang hindi stable ay madalas hindi sineseryoso.

2. MAHINANG IMPRASTRUKTURA — BAKIT TAYO NAIIWAN SA GLOBAL RACE?

Kapag ikinumpara ang Pilipinas sa Singapore, Japan, South Korea, o kahit Vietnam, malinaw ang pagkakaiba:

• mas mabagal ang internet
• mas congested ang airports
• mas mabilis masira ang kalsada
• mas kulang sa mass transportation
• mas mabagal ang government processes

Hindi ito insulto—maraming foreign reports at international reviews ang nagsasabing malaki ang potential ng Pilipinas ngunit mabagal ang execution.

Isang foreign economist ang nagsabi:

“The Philippine population is world-class. The infrastructure is not.”

Hindi ito biro—ito ay obserbasyon. At ito ang dahilan kung bakit maraming mayayamang bansa ang mas pumupunta sa Malaysia, Vietnam, at Thailand para sa investment kaysa sa Pilipinas.

3. ANG TRAFFIC, CORRUPTION, AT RED TAPE—TRIPLE THREAT NA PINAKA-KINAKATAKUTAN NG FOREIGN BUSINESSMEN

Kung may tatlong bagay na madalas banggitin ng international investors tungkol sa Pilipinas, iyon ay:

traffic, corruption, at bureaucracy.

Sa maraming interview, sinasabi ng mga foreign businessman na ang Pilipinas ay:

• “one of the most bureaucratic countries in Asia”
• “very unpredictable for long-term investments”
• “difficult to navigate without political connections”

Hindi man nila tayo “pinagtatawanan,” pero hindi rin nila tinitingnan ang Pilipinas bilang top choice dahil sa komplikasyon sa pagnenegosyo dito.

At sa global business community, ang bansang mahirap galawan ay nagiging “punchline topic” sa casual discussions.

4. ANG HIRAP NG PILIPINO SA KABILA NG LAKAS NG TALENTO — KONTRADIKSYON NA HINDI MAINTINDIHAN NG MUNDO

Ito ang naguguluhan ang ibang bansa:

• Bakit napakahusay ng OFWs?
• Bakit world-class ang Filipino nurses, engineers, artists, singers, at athletes?
• Bakit nag-eexcel ang Pilipino sa ibang bansa… pero hirap umangat sa sariling bayan?

Ito ang madalas na pinag-uusapan ng international observers.

Ang mga mayayamang bansa, kapag nakakita ng talented Filipino, napapailing sila at sinasabing:

“This person should not be struggling. He should be thriving.”

At dito sila napapaisip.
Dito sila napapatanong.
At dito minsan nagmumula ang mild mockery:

“Why is such a talented nation being held back?”

Hindi nila pinag-uusapan ang kahinaan ng Pilipino—kundi ang kahinaan ng sistema.

5. ANG KULTURA NG PANG-AALIW AT CHISMIS—NA NAGIGING PUNCHLINE SA ILANG FOREIGN COMMENTARY

Hindi ito tungkol sa Pilipino bilang tao, kundi sa media priorities.

Maraming international media scholars ang napapansin na ang Pilipinas ay:

• sobrang dominated ng entertainment
• mahilig sa love teams
• mahilig sa drama
• mas mabilis mag-trending ang tsismis kaysa policy news
• mas nauuna ang showbiz kesa economic discussions

Para sa ilang foreign observers, ang tanong nila ay:

“Why does a country with so much potential stay distracted?”

At hindi natin maikakaila—minsan, mas nauuna pa sa headlines ang hiwalayan ng artista kaysa national budget o foreign policy.

6. ANG PINAKAMALUNGKOT NA DAHILAN — TAYO MISMO ANG MADALAS MANGMALIIT SA SARILI NATING BANSA

Ito ang ayaw nating tanggapin ngunit totoo:
madalas ang unang tumatawa sa Pilipinas ay Pilipino rin.

Sa social media:
• tayo ang unang nagmemenos sa sarili
• tayo ang unang nagpo-post ng “Pinoy kasi eh”
• tayo ang unang nag-aasar sa kapwa Pilipino

At kapag nakita ito ng ibang bansa, akala nila okay lang.
Akala nila normal.
Akala nila hindi tayo sensitive sa national identity.

Kung hindi natin ipagtatanggol ang sarili nating bansa, sino ang gagawa?

7. NGUNIT ITO ANG HINDI ALAM NG MARAMI — HINDI NILALAIT NG WORLD ELITE ANG PILIPINAS; NAGTATAKA SILA KUNG BAKIT HINDI TAYO UMAANGAT

Ito ang pinakamahalagang punto.

Hindi tayo literal na pinagtatawanan.
Hindi tayo minamaliit nang personal.

Ang totoong nararamdaman ng ibang bansa ay frustration.
Dahil nakikita nila na:

• world-class ang talent natin
• world-class ang galing ng workers
• world-class ang creativity
• world-class ang resiliency
• world-class ang potential

Pero sabi ng isang foreign analyst:

“The Philippines is a sleeping giant that refuses to wake up.”

Hindi tayo kulang sa kakayahan.
Kulang tayo sa tamang sistema.

SA HULI — ANG PILIPINAS AY HINDI KATAWA-TAWA. ANG PILIPINAS AY ISANG BANSA NA MAY DI-KAPANIPANIWALANG POTENSYAL.

Kung may tumatawa man, hindi Pilipino ang tinatawanan—
kundi ang mga problema na hindi natin mare-resolve sa loob ng maraming dekada.

At kung may dahilan para tumigil ang mundo sa pag- underestimate sa atin, iyon ay kapag:

• inayos natin ang sistema
• pinahalagahan natin ang edukasyon
• sinalag natin ang corruption
• inuna natin ang imprastraktura
• binigay natin ang respeto sa sarili nating bansa
• at tinigil ang pag-asar sa sariling people

Ang Pilipinas ay hindi “laughingstock.”
Ang Pilipinas ay underrated powerhouse na naghihintay lang ng tamang panahon upang sumabog ang tunay nitong lakas.