Ang pagtatanggal kay Leonardo sa trabaho ay hindi ang katapusan ng kanyang mundo; ito ang naging tiket niya sa napakalaking kapalaran, isang kapalaran na sinubok ng isang matandang babae na mas mayaman at makapangyarihan pa kaysa sa inaakala niya.

Si Leonardo ay isang ordinaryong mekaniko sa Rodriguez Autoshop, isang masipag na ama at tapat na asawa. Araw-araw, sinisikap niyang maging tapat sa trabaho, kahit pa kilala ang may-ari na si Alfredo sa pagiging mahigpit at gahaman. Isang hapon, habang abala siya, may pumasok na isang matandang babae, si Ginang Romina, na nakatungkod at may pag-aalala sa mukha. Huminto ang kotse nito at kailangan niyang makarating sa botika para sa kanyang gamot. Sa pagtingin niya sa kaunting barya sa lumang pitaka ni Romina at sa matinding pagmamadali nito, hindi nagdalawang-isip si Leonardo. Sa kabila ng matalim na paalala ng kanyang konsensya tungkol sa patakaran ng shop at sa kawalan ni Alfredo, kinuha niya ang alternator belt sa imbentaryo at kinumpuni ang kotse nang libre. Tanging pasasalamat at dasal ni Romina ang kaniyang tinanggap, kasabay ng mahiwagang bulong: “Hindi mo alam kung gaano ito kahalaga sa akin. Darating ang araw, maiintindihan mo rin.”

Ngunit hindi pa nakakalabas sa kanto ang matanda, bumalik si Alfredo. Matapos siyang tanungin tungkol sa nawawalang piyesa, umamin si Leonardo. Sa harap ng kanyang mga kasamahan, pinahiya siya ni Alfredo at tinawag na magnanakaw. Ipinagtanggol ni Leonardo ang sarili na tumulong lang siya, ngunit walang awa si Alfredo na itinapon ang kanyang huling suweldo. Kinailangan niyang isukbit ang kanyang mga gamit sa isang kahon at lumabas, habang ang kanyang dating mga kasamahan ay hindi man lang naglakas-loob na tumingin sa kanya. Nawala ang kanyang trabaho dahil sa pagiging isang mabuting tao.

Naging bangungot ang mga sumunod na linggo. Sa bawat talyer na kanyang pinuntahan, nauna na ang tsismis ni Alfredo. Wala siyang nakuhang trabaho, at unti-unting gumuho ang kanyang pamilya. Napilitan ang kanyang asawang si Jennifer na maging tagalinis, at nakita niya ang kanyang panganay na si Carlos na binibilang ang kanyang alkansya upang tumulong sa upa. Sa huli, napilitan si Leonardo na ibenta ang kanyang mga minanang tool, ang tanging kabuhayan niya, para lang makabili ng pagkain. Ang bigat ng pagkabigo ay nagpahirap sa kanyang dibdib, at ramdam niya na unti-unti siyang nagiging pabigat. Nang makatanggap sila ng eviction notice mula sa land lady, tuluyan na siyang nawalan ng pag-asa.

Sa gitna ng kadiliman, tumunog ang telepono. Sa kabilang linya, si Paula, ang personal assistant ni Ginang Romina Mendez. Ipinatawag siya ng matanda. Kinabukasan, nagtungo si Leonardo sa isang marangyang mansion sa pinakamayaman na bahagi ng lungsod. Doon, bumungad si Ginang Romina, na ngayon ay nakasuot ng eleganteng damit at nagtataglay ng aoridad. Ibinunyag ni Romina ang katotohanan: Siya ang tagapagtatag at may-ari ng Perez Business Group, isang imperyo na nagmamay-ari ng isang malaking chain ng mga auto shop sa buong siyudad.

“Ang pagkasira ng kotse ko ay hindi aksidente,” wika ni Romina, na punong-puno ng kaalaman ang mga mata. “Naghahanap ako ng isang taong may integridad, na handang magsakripisyo para sa kapwa. Naghahanap ako ng isang taong hindi mo mabibili, na hindi magbabago ng prinsipyo. At ikaw lang ang tumulong sa akin nang walang hinihinging kapalit.”

Ikinuwento ni Romina ang lahat ng paghihirap niya matapos siyang matanggal. Taos-puso siyang humingi ng paumanhin at inalok si Leonardo ng posisyon bilang General Manager ng pinakamalaking auto shop niya, na may tatlong beses na mas mataas na suweldo, full benefits, at isang bagong bahay para sa kanyang pamilya. Ang kabutihang-loob na pinili ni Leonardo noong araw na iyon ay hindi lang nagbunga ng pasasalamat, kundi isang bagong buhay.

Hindi nagtapos doon. Dahil sa paglabag at utang ni Alfredo, binili ni Romina ang Rodriguez Autoshop. Dinala si Leonardo doon, hindi para maningil, kundi para maging saksi sa hustisya. Sa harap ni Alfredo, inihayag ni Romina na si Leonardo na ang kanyang Regional Manager, at tuluyan nang nawala kay Alfredo ang kanyang negosyo. Ito ang huling pagbagsak ni Alfredo, na sa bandang huli ay binigyan ni Romina ng pagkakataong magsimula muli bilang isang simpleng mekaniko sa isa sa kanilang mas maliliit na shop.

Lumipas ang panahon. Sa huli, pumanaw si Romina at ipinamana ang Perez Group sa taong alam niyang magtataguyod ng pamana ng kabutihan: Si Leonardo, na ngayon ay Chief Executive Officer ng lahat ng auto shops ng kumpanya. Mula sa pagiging mekanikong tinawag na magnanakaw, naging pinuno siya ng isang imperyo dahil lang sa isang simpleng desisyon: ang gawin ang tama, kahit walang nakakakita. Ipinakita ni Leonardo na ang tunay na lakas at kayamanan ay hindi nasusukat sa tagal ng oras na itinitigil mo sa trabaho, kundi sa integridad na pinanghahawakan mo kapag inaalisan ka ng lahat.