KUNG BIBIGYAN KA NG ISANG LUMANG RELO NA KAYANG MAGBALIK SA NAKARAAN PARA MAKITA ANG IYONG YUMAO NA MAHAL—GAGAWIN MO BA? Pero paano kung ang bawat ikot nito paatras ay nagdudulot ng pagkawala sa kasalukuyan mo? Piliin mo ba ang alaala o ang kinabukasan? Ang kapalaran ni Maya ay nakasalalay sa huling ikot: Ang pag-ibig ba ay mas mahalaga kaysa sa sarili mong kaluluwa?

I. ANG WALANG-HANGGANG PANGUNGULILA 

Sa isang tahimik na sulok ng Maynila, namumuhay si Maya De Guzman, isang babaeng nababalutan ng kalungkutan matapos mawala ang kanyang kasintahan, si Rafael, sa isang aksidente sa dagat dalawang taon na ang nakalipas. Nagtatrabaho siya bilang tagapangalaga ng mga antigong kagamitan, curator ng mga lumang alaala, na lalong nagpapahirap sa kanyang paglimot.

Isang araw, habang nag-aayos ng mga pamana mula sa lola niya, natagpuan ni Maya ang isang kakaibang pocket watch na tinawag na “Relo ng Sumpa” (Đồng Hồ Bị Nguyền). Gawa ito sa matandang tanso, at ang disenyo nito ay may nakaukit na snake biting its tail, simbolo ng kawalang-hanggan.

Nang hawakan niya ito, naramdaman ni Maya ang isang electric shock. Sa pag-iikot niya sa winder, narinig niya ang echo ng tinig ni Rafael na bumulong: “Huwag kang malungkot, mahal. Nandito lang ako.”

II. ANG TUKSO NG ORAS 

Hindi nagtagal, natuklasan ni Maya ang kapangyarihan ng Relo: sa bawat pag-ikot niya paatras, bumabalik siya sa isang exact moment kasama si Rafael. Ang mga sandaling nawala ay biglang nagiging buhay—ang kanilang unang date, ang pagtawa niya, at ang kanyang mainit na yakap. Ngunit may kapalit ito.

Ang kanyang matalik na kaibigan, si Ben, isang manunulat at cynic, ay unang nakapansin ng pagbabago. Sa bawat paggamit ni Maya ng Relo, ang kanyang balat ay tila nawawalan ng kulay, ang kanyang buhok ay nagiging marupok. Sa lola niya, natuklasan ni Maya ang katotohanan sa isang lumang diary: Ang Relo ay isang sumpa. Hindi oras ang kinukuha nito, kundi ang essense ng buhay at kaluluwa ng tagapagmana. Ang Relo ay mayroong sampung ikot lamang. Kapag naubos ang ikasampu, ang kaluluwa ng gumagamit ay makukulong sa loob ng Relo, walang hanggang nakatali sa nakaraan.

III. ANG IKASAMPUNG IKOT 

Walang pakialam si Maya sa babala. Ang pagnanais na makasama si Rafael ay mas matindi kaysa sa takot. Nakarating siya sa ikasampung ikot. Ang huling sandali na nais niyang balikan ay ang gabi bago mawala si Rafael, ang huling yakap nila sa gilid ng dagat.

Kinuha niya ang Relo. Nanginginig ang kanyang mga kamay. Naramdaman niya ang matinding paghila mula sa Relo, tila isang vacuum na humihigop sa kanyang enerhiya.

Sa pagpihit niya sa winder, sumiklab ang liwanag. Nakabalik siya sa gilid ng dagat. Naroon si Rafael, nakangiti, naghahanda ng bonfire.

Rafael (Echo): “Huwag kang mag-alala, mahal. Magkasama tayo dito, hindi ba?”

Nang lumapit si Maya, naramdaman niya ang lamig. Nakita niya ang reflection niya sa basang buhangin: halos transparent na siya. Ang Relo ay kinain na ang lahat ng kanyang enerhiya.

IV. ANG PAGPAPASYA NG PAG-IBIG 

Sa sandaling iyon, nakita niya si Rafael, hindi bilang isang kasintahan, kundi bilang isang bilanggo ng nakaraan. Ang pag-ibig niya ay naging isang obsession na.

Huminga nang malalim si Maya. Tiningnan niya si Rafael, ang kanyang echo ng pag-ibig, at nagdesisyon siya.

Maya: “Hindi na, Rafael. Ang sandaling ito ay hindi na akin. Kailangan kong umalis. Kailangan kong mabuhay.”

Ang echo ni Rafael ay tila ngumiti ng malungkot, ngunit puno ng kapayapaan. “Sige, mahal. Tumakbo ka.”

Sa huling patak ng lakas, tumakbo si Maya patungo sa dagat. Ang Relo ay naglalabas ng matinding liwanag, pilit na hinihila siya pabalik. Sa halip na ipihit paatras ang Relo upang manatili, ibinato niya ito nang malakas sa malalim na tubig.

Isang malakas na hush ang narinig mula sa dagat. Ang lahat ng echoes at whispers ay biglang tumahimik. Bumalik si Maya sa kasalukuyan, basang-basa, pero buo ang puso.

V. ORAS NG PAGPAPAHILOM 

Mula noon, hindi na niya ginamit ang oras upang magtago. Naging inspirasyon ang alaala ni Rafael upang ipagpatuloy niya ang kanyang buhay. Nakahanap si Maya ng pag-ibig muli, isang pag-ibig na nagbibigay-halaga sa kasalukuyan at kinabukasan.

Si Maya ay natutong mabuhay nang may pag-asa—ang kanyang kwento ay naging patunay na ang tunay na pag-ibig ay hindi nagtatali sa iyo sa nakaraan, ngunit nagtutulak sa iyo na harapin ang kinabukasan nang buong tapang.