POBRENG BINATA LUMUWAS PA-MANILA DAHIL AYAW NIYANG MAKITA ANG KASAL NG KANYANG NOBYA SA IBANG LALAKI

PART 1 — Ang Pusong Sugatan

Hindi pa sumisikat ang araw nang maglakad si Liam, isang pobreng binata mula sa maliit na bayan ng San Gabriel. May dala siyang lumang backpack, isang pares ng mumurahing damit, at isang puso na halos mabiyak dahil sa balitang natanggap niya noong nakaraang gabi—na ikakasal na ang kanyang nobyang si Althea… sa ibang lalaki.

Ang mensahe ay mula pa mismo kay Althea:

“Liam, patawad. Pinilit ako ng pamilya ko. I hope one day, you’ll forgive me.”

Para bang gumuho ang buong mundo. Nagkulay-abo ang mga puno, ang langit, at ang mga alaala nilang dalawa. At ngayong araw ang kasal. Ang araw na iniiwasan niya, ang araw na ayaw niyang makita, ang araw na maaaring tuluyang pumatay sa mga natitirang pangarap sa puso niya.

Kaya gumawa siya ng desisyon—lumuwás ng Maynila. Kahit hindi niya alam kung ano ang naghihintay doon, sigurado siyang mas mabuti ang kawalan kaysa makita ang babaeng pinakamamahal niyang ikinakabit ang tingin sa iba.

PART 2 — Ang Paghahanda sa Pag-alis

Sa maliit nilang barong-barong kung saan nakatira siya kasama ang kanyang lola, nag-impake siya nang walang pasabi. Naka-upo ang lola niyang si Nanay Loring sa lumang duyan, pinagmamasdan siyang tila alam ang mabigat na dahilan.

“Anak… aalis ka?” mahina nitong tanong.

Nagpigil siya ng luha. “La… kailangan ko po. Hindi ko kayang makita si Althea sa altar. Hindi ko kayang… masira nang tuluyan.”

Lumapit ang matanda, hinawakan ang kamay niya. “Ang mga sugat ng puso, anak, hindi gumagaling kapag tinatakbuhan. Pero naiintindihan kita. Kung iyan ang kailangan mo para huminga… sige, lumaban ka.”

Mahigpit niyang niyakap ang kanyang lola. Ang yakap na iyon ang huling lakas na itinanim sa kanya bago siya sumakay ng bus pa-Manila.

PART 3 — Sa Loob ng Bus: Ang Pagkakatuklas ng Katotohanan

Sa loob ng bus, habang tumatakbo ito sa mahabang kalsada, binalikan niya ang mga nangyari sa relasyon nila. Limang taon ng pagmamahalan—mula sa pagiging magkaibigan hanggang sa pangarap nilang magsama sa hinaharap.

Ngunit may isang detalye na lagi niyang kinatatakutan: ang kayamanan at impluwensya ng pamilya ni Althea. Ang mga magulang nito ang may-ari ng kilalang hacienda, samantalang siya ay isang pobreng binata lamang na tumatanggap ng part-time jobs para may makain sila ng lola niya.

Isang mensahe ulit ang pumasok.

From: UNKNOWN NUMBER

“Kung tunay mong mahal si Althea, huwag ka nang bumalik. Nakalaan siya sa mas mabuting buhay kaysa sa kayang ibigay mo.”

Napakuyom ng kamao si Liam. Naramdaman niya ang apoy ng sakit, selos, at galit. Ngunit mas nanaig ang pakiramdam ng pagiging walang laban.

“Maynila na lang…” mahinang bulong niya. “Baka doon magsimula muli ang buhay ko.”

PART 4 — Pagdating sa Maynila: Ang Unang Pagsubok

Pagbaba niya sa bus terminal sa Maynila, sinalubong siya ng ingay, mabilis na galaw ng mga tao, at init na tila mas mainit pa sa problema niya. Wala siyang kamag-anak sa siyudad, wala siyang matutuluyan, at wala rin siyang sapat na pera.

May dala lamang siyang:

P350 na natitira

Isang lumang cellphone

Isang pangarap na takasan ang sakit

Naglakad siya sa gilid ng terminal, naghahanap ng maaaring mahiraman ng trabaho. Ngunit ang unang araw ay punô ng pagtanggi.

“Sorry, puno na kami.”
“Wala kaming bakante.”
“Kailangan namin ng may experience.”

Hanggang sa sumapit ang gabi at wala pa rin siyang makain. Umupo siya sa gilid ng isang footbridge. Doon niya naramdaman ang buong bigat ng desisyon niya.

Ngunit sa halip na sumuko, sinapo niya ang mukha at nagdasal.

“Diyos ko… ayokong bumalik nang talunan. Tulungan Mo ako kahit kaunti lang.”

PART 5 — Ang Trabaho sa Isang Karinderia

Kinabukasan, habang nag-iikot siya, nalaman niyang may naghahanap ng dishwasher sa isang karinderia. Kahit maliit ang sahod, tinanggap niya agad.

“Siguraduhin mo lang, masipag ka,” sabi ng may-ari na si Mang Erning, isang matabang lalaki na laging seryoso ang mukha. “Hindi pwede ang reklamador dito.”

“Opo, kaya ko po,” sagot ni Liam.

Unang araw pa lang, napagod na agad siya. Sunod-sunod na mga plato, kaldero, kawaling may tuyong mantika, at mga senyales ng pagod. Ngunit sa huling oras ng kanyang shift, lumapit ang isang babaeng empleyado.

“Baguhan ka, no?” tanong ng babae, nakangiti. “Ako si Mara.”

Tumango siya. “Liam po.”

“Kung may kailangan ka, sabihin mo lang. Mabait naman dito si Mang Erning… minsan.”

Napangiti siya kahit sandali. Sa unang pagkakataon mula nang iwan niya ang probinsya, may bahagyang ginhawa siyang naramdaman.

PART 6 — Ang Balitang Hindi Inaasahan

Makalipas ang tatlong araw, habang naglilinis siya ng mesa, naki-WiFi siya saglit sa karinderia at binuksan ang Facebook. Hindi niya inasahan ang unang lalabas sa feed niya:

Mga larawan ng kasal ni Althea.
Si Althea, nakasuot ng puting gown.
Ang lalaki, mukhang anak ng politiko.
Ang ngiti niya—tila masaya.

At ang caption:

“Finally married to the love of my life!”

Tumigil ang mundo ni Liam. Hindi siya makahinga. Hindi niya alam kung paano tatanggapin ang larawan ng babaeng pinangarap niyang makasama habang buhay—ngayon ay nasa bisig ng ibang lalaki.

Nalaglag ang cellphone sa mesa. Napansin ito ni Mara. “Uy, okay ka lang?”

Ngunit hindi siya nakasagot. Ang buong katauhan niya ay parang gumuho muli.

PART 7 — Ang Pagbagsak at Pagbangon

Kinagabihan, naglakad siya mag-isa sa kahabaan ng EDSA. Hindi niya alam kung saan papunta, pero ayaw niyang umuwi sa karinderia. Hindi rin niya alam kung bakit kahit ganoon na kasakit, naroroon pa rin sa puso niya ang pag-asa na sana hindi iyon totoo.

Habang naglalakad, inisip niya ang sinabi ng lola niya:

“Ang sugat ng puso, gumagaling kapag hinarap.”

Ngunit paano niya haharapin kung bawat alaala ay parang patalim?

Naramdaman niyang may luha nang bumagsak sa pisngi niya. Doon niya napagtanto na wala siyang ibang pwedeng gawin kundi magsimula muli.

PART 8 — Ang Pag-angat ni Liam sa Maynila

Lumipas ang mga buwan. Nasanay si Liam sa Maynila. Unti-unti siyang napa-angat sa karinderia—mula dishwasher, naging assistant cook, at kalaunan, naging full-time staff.

Dahil masipag siya, madalas siyang papurihan ni Mang Erning.

“Liam, ibang klase ka. Kung gusto mong magnegosyo balang araw, tutulungan kita.”

Dahil dito, nabuhayan siya. Nagsimula siyang mag-ipon. Madalas din siyang tinutulungan ni Mara na unti-unting naging malapit sa kanya.

“Alam mo, Liam,” sabi minsan ni Mara, “malayo ang mararating mo. Kita sa mata mo.”

Ngunit kada gabi, bago matulog, hindi pa rin nawawala ang sakit. Kahit gaano siya busy, may bahagi pa rin ng puso niyang nasugatan nang malalim.

PART 9 — Ang Pagbabalik ni Althea

Isang gabi ng Disyembre, habang naghahanda sila para sa closing ng karinderia, may lumapit na babae—nakaputing bestida, mukhang pagod at umiiyak.

Paglingon niya…
Si Althea.

Parang binuhusan siya ng malamig na tubig.

“L-Liam…” mahina nitong sabi. “Kailangan kita.”

Biglang gumulo ang isip niya. Bakit siya narito? Hindi ba masaya siya sa bagong asawa niya?

“A-anong ginagawa mo rito?” tanong niya, nanginginig ang tinig.

Umiyak ang babae. “Hindi ako ikinasal sa lalaking iyon dahil mahal ko siya. Pinilit lang ako. At kagabi… tumakas ako. Please… kailangan ko ng matatakbuhan.”

Parang tinamaan si Liam ng kidlat.
Kung dati ito nangyari, baka niyakap niya agad si Althea.
Pero ngayon… iba na ang buhay niya.

At sa likod niya, nakatingin si Mara—halatang nasasaktan din.

PART 10 — Ang Mahirap na Desisyon

Hindi makapagsalita si Liam.
Sa isang banda, naroon ang babaeng minahal niya higit sa lahat.
Sa kabilang banda, naroon ang bagong mundong binubuo niya sa Maynila.
At naroon si Mara, ang babaeng palaging nasa tabi niya.

“Liam…” pakiusap ni Althea. “Patawarin mo ako. Ayaw ko ng ganoong buhay. Gusto kong magsimula kasama ka—kahit mahirap.”

Naramdaman niyang bumabangon ang lahat ng sugat na pinilit niyang pagalingin.

Nagyuko siya ng ulo.
Huminga nang malalim.
At sinabing:

“Althea… huli ka na.”

Tumulo ang luha ng babae.
At sa wakas, lumingon si Liam kay Mara—na hindi umaalis sa tabi niya.

PART 11 — Ang Bagong Simula

Makalipas ang ilang linggo, umuwi si Althea sa probinsya para ayusin ang buhay niya. Hindi sila nagbalikan, ngunit nagkaayos sila nang maayos. Pinili niyang harapin ang problema imbes na tumakas muli.

Si Liam naman ay tuluyang nagpatuloy sa Maynila. Bumilis ang pag-angat ng buhay niya. Kalaunan, tinulungan siya ni Mang Erning na magtayo ng maliit na burger stall, hanggang lumago ito bilang Liam’s Street Burgers, isang kilala nang puwesto sa lungsod.

At si Mara—ang babaeng naniwala sa kanya noong wala siyang malapitan—ay naging bahagi na ng bagong kabanata ng buhay niya.

Hindi man halos perpekto ang nakaraan, natutunan niya ang pinakamahalagang bagay: