🔥PART 2 –CEO, nagulat… KAHIT 20 ENGINEERS NABIGO, ISANG JANITRESS LANG ANG NAKALUTAS NG PROBLEMA!

Pagkalipas ng ilang araw mula nang matagumpay na maisalba ni Aling Nena ang proyekto, lalo pang lumalim ang pagtataka at paghanga ng buong kumpanya sa kanya. Sa bawat sulok ng gusali, siya ang pinag-uusapan—mula sa pantry hanggang sa elevator, pati sa hallway ng mga executives. Ngunit sa kabila ng atensyon, nananatili siyang tahimik, bitbit pa rin ang kanyang mop at cleaning cart na para bang walang nagbago sa kanyang mundo.

Ngunit may isang bagay na nagbago. Si Ginoong Arturo, ang CEO, ay tila mas madalas siyang sinusulyapan mula sa malayo. Hindi dahil sa pagdududa, kundi dahil sa isang katanungan na gumugulo sa kanyang isipan: Sino ba talaga si Nena?

Ang Tawag na Nagpabago Sa Lahat

Isang umaga, habang nagwawalis si Nena sa hallway, lumapit ang secretary ng CEO. “Ma’am Nena, pinapatawag po kayo ni Sir Arturo sa opisina.”

Natigilan si Nena. “Ako po? Sigurado kayo?”

Tumango ang secretary. “Opo. Personal po niyang sinabi. Ngayon daw po mismo.”

Kinabahan si Nena, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa pagiging inosente niya sa mundo ng corporate. Hindi siya sanay pumasok sa opisina ng pinakamataas na tao sa kumpanya. Parang biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso habang naglalakad sa carpeted hallway papunta sa executive floor.

Pagpasok niya sa opisina, nakita niyang nakatalikod si Arturo, nakatingin sa bintana habang tanaw ang kabuuan ng Makati. Tahimik. Mabigat ang hangin.

“Nena,” wika ni Arturo nang hindi lumilingon. “May gusto akong itanong sa’yo.”

Tahimik na pumasok si Nena at marahang nilapag ang kanyang mop sa gilid ng pinto. “Ano po iyon, sir?”

Dahan-dahang humarap ang CEO, bakas sa mukha ang seryosong pag-uusisa. “Hindi ako makatulog sa mga nakaraang araw. Hindi ko matanggap na may isang janitress na mas mabilis nakakita ng solusyon kumpara sa dalawampu’t engineers. Hindi ito basta swerte.”

Nagtagal ang katahimikan. Parang huminto ang oras.

“Nena,” tanong niya nang diretso, “ano ba talaga ang background mo?”

Ang Lihim na Hindi Inakala ng Lahat

Natigilan si Nena, tila nabigla sa biglaang tanong. Hindi niya inaasahan na hahantong dito ang lahat.

“Sir… hindi ko po alam kung dapat ko itong sabihin,” mahina niyang tugon.

Ngunit tumayo si Arturo, lumapit sa kanya, at may lambing na sumagot: “Wala kang dapat katakutan. Karapatan kong malaman, bilang CEO. At karapatan mo ring pakinggan ka namin bilang empleyado.”

Huminga nang malalim si Nena. Matagal na niyang tinago ang kanyang nakaraan, hindi dahil sa hiya, kundi dahil sa sakit na naiwan nito.

“Sir… dati po akong IT teacher,” marahang bungad niya. “Nagturo po ako sa isang provincial community college.”

Nagulat si Arturo. Hindi niya inaasahan iyon.

“Paano ka napunta sa pagiging janitress?” tanong nito, hindi makapaniwala.

Bumigat ang mga mata ni Nena, at sa unang pagkakataon, nakita ng CEO ang kirot na matagal niyang kinikimkim. “Nang mamatay po ang asawa ko dahil sa aksidente… nagkaproblema kami sa gastusin. Naubos ang ipon. Hindi ko na kaya ang pagbyahe araw-araw para makapagturo. Hanggang sa napilitan akong iwan ang propesyon… at maghanap ng trabahong kayang magbigay kahit kaunting kita.”

Hindi makapagsalita si Arturo.

“Tinanggap ko po ang pagiging janitress dahil iyon lang ang available. Hindi ko po ikinahihiya. Trabaho po ito,” dagdag ni Nena, may halong lungkot at dignidad.

Ang Desisyon ng CEO

Nanatiling tahimik si Arturo. Kita sa kanyang mukha ang halo-halong emosyon—paghanga, pagkaawa, at matinding respeto.

“Nena,” wika niya, “bakit hindi mo man lang sinabi sa simula pa lang?”

Ngumiti si Nena. “Sir, trabaho ko po ang maglinis. Hindi ko po kailangan ipagyabang ang nakaraan.”

Napailing si Arturo, waring nahihiya sa sarili. “Kung ganun… ako ang dapat mahiya. Mali ang naging tingin ko sa’yo sa simula. Pero hindi na iyon mauulit.”

Bigla niyang kinuha ang isang sobre mula sa mesa. Inabot niya ito kay Nena.

“Simula ngayon,” sabi niya, “full-time ka naming ilalagay bilang Systems Quality Analyst. May training ka. May benefits. At higit sa lahat, may posisyon kang karapat-dapat sa talino at karanasan mo.”

Napahawak sa dibdib si Nena. “Sir… napakalaki po nito…”

Ngumiti ang CEO. “Hindi ito tulong, Nena. Ito ay pagkilala. At simula pa lang ito.”

Makalipas ang ilang linggo mula nang maging Systems Quality Analyst si Aling Nena, tila mas naging maayos at magaan ang trabaho sa buong kumpanya. Mas organized ang workflow, mabilis ang troubleshooting, at mas alerto ang mga engineers dahil natuto silang magbantay sa pinakamaliliit na detalye. Ngunit hindi nila alam, sa ilalim ng katahimikan at bagong sigla ng kumpanya, may isang panganib na unti-unting sumusulpot—isang sabotahe na maglalagay sa reputasyon ng kumpanya sa bingit ng pagkawasak.

Ang Unang Palatandaan ng Panganib

Isang gabi, habang hindi pa umuuwi si Nena dahil ginagawa niya ang final system check bago ang launch ng isang bagong software, bigla siyang nakakita ng kakaibang activity logs. Hindi ito normal—may isang anonymous user na nag-a-access ng mga files na classified.

“Hindi ito engineer activity… at hindi rin ito scheduled maintenance,” bulong niya sa sarili habang mabilis na nagbukas ng diagnostics.

Nagbago ang expression ng kanyang mukha. “May nagbubura ng data…”

Agad niyang sinubukan i-block ang user access, ngunit parang mas mabilis pa sa kanya ang hacker. Ang tahimik na gabi ay napalitan ng mabilis na tunog ng keyboard, nanginginig ang kanyang mga daliri dahil sa kaba at tensyon.

Ngunit hindi siya nagpatalo. Ginamit niya ang lahat ng alam niya sa IT—mga teknik na hindi niya nagagamit mula noong propesor pa siya. Sa loob ng sampung minuto, pinutol niya ang connection bago pa tuluyang mabura ang mga confidential files.

Ngunit ang huling log entry na nakita niya ay nagpakilabot sa kanya:
“SEE YOU TOMORROW.”

Hindi ito basta hacking. May mas malalim na banta.

Ang Emergency Meeting

Kinabukasan, pinatawag ni Nena ang CEO. Nang makita pa lang siya ni Arturo, alam nitong may nangyari.

“Nena, ano’ng meron?” tanong ng CEO, halatang kabado.

“Sir… may nagpakialam po sa system natin kagabi. May nagtangkang magbura ng confidential data. At hindi po ito ordinaryong hacker—internal po ang access niya.”

Napakunot ang noo ni Arturo. “Internal?”

Tumango si Nena. “Oo, sir. At mukhang may alam siya sa system na hindi alam ng iba. Posibleng may taong gusto tayong pabagsakin.”

Hindi na nag-aksaya ng panahon ang CEO. Tumawag siya ng emergency board meeting. Puno ng tensyon ang conference room, at habang pinapaliwanag ni Nena ang nangyari, bawat engineer ay nakaramdam ng lamig sa kanilang likod.

Ang senior engineer na si Mateo ang unang nagsalita. “Pero paano nakalusot ang hacker kung triple-encrypted ang buong system? Imposibleng internal—lahat tayo monitored.”

Ngumiti si Nena, malungkot ngunit may kumpiyansa. “Hindi imposible. Kasi may nakita akong signature sa activity logs…”

Lumingon siya sa CEO. “Sir, gamit po ang lumang admin code… yung code na tinanggal ninyo isang taon na ang nakaraang, pero may isang tao lang ang may access noon.”

Dahan-dahang napalingon ang lahat kay Engineer Ronald, ang dating lead sa security system na napalitan dahil sa paulit-ulit na pagkakamali.

Nagsimulang magbulungan ang lahat.

Ang Nakakatakot na Pagbabalik ng Dating Engineer

Si Ronald ay hindi basta empleyadong natanggal—umiwan siyang may galit. Nung huling araw niya, nagbanta siya:
“Ibabalik ko sa inyo ang ginawa ninyo sa akin.”

At ngayon, mukhang tinutupad niya iyon.

“Ano’ng plano niya?” tanong ng isa.

“Sir,” sagot ni Nena, “sa ngayon, nagsisimula pa lang siya. Pero mukhang may target siyang mas malaki: ang bagong system na ilulunsad natin sa loob ng tatlong linggo.”

Napahawak sa ulo ang CEO. Ang upcoming launch na iyon ang pinakamalaking project ng kumpanya. Kapag nasira, sila ang mapapahiya sa buong industriya.

“Nena,” seryosong wika ni Arturo, “ikaw lang ang nakapansin nito. Ano ang kailangan mo para mapigilan siya?”

Huminga nang malalim si Nena. “Sir… kailangan ko ng sariling team. Hindi yung engineers lang—kailangan ko ng mga taong mapagkakatiwalaan, lalo na sa ganitong sitwasyon. At kailangan ko ng full access sa backend.”

“Done,” sagot agad ng CEO.

Nagulat ang lahat. Sa unang pagkakataon sa kasaysayan ng kumpanya, isang dating janitress ang binigyan ng full system access.

Pagbuo ng Team: Ang Bagong Mission ni Nena

Sa mga sumunod na araw, pumili si Nena ng tatlong empleyado:
— isang bagitong engineer na may talento sa network security,
— isang intern na mabusisi sa code analysis,
— at isang IT support staff na mabilis mag-diagnose ng error.

Tinawag nila ang sarili nilang N-Force bilang biro, ngunit seryoso sila sa trabaho. Si Nena ang lider, at hindi nila inakalang ang dating kasamang naglilinis ay magiging mentor nila ngayon.

Ang Gabi ng Malaking Atake

Isang gabi, habang sila’y nasa gitna ng debugging, biglang nag-brownout sa buong building. Tanging emergency lights lamang ang naiwan.

Tumakbo si Nena sa server room. Pagbukas niya, nagulat siya sa nakita:
Ang main console ay umaapoy—literal na nasusunog.

“Wala itong natural na cause,” sigaw ni Nena. “Sinadya ito!”

At higit pa roon, may nakita siyang isang envelope sa ibabaw ng server rack.

Sa loob nito ay may mensahe:
“Kung kaya mong ayusin ang glitch, kaya ko namang sirain ang buong kumpanya. Hindi pa tayo tapos.” — R

At doon nagsimula ang pinakamatinding laban ng kanyang career—hindi na lang laban sa system error, kundi laban sa taong gustong sirain ang kumpanya at ang reputasyong pinaghirapan niyang bawiin.