Nagulat ang bilyunaryo nang makakita ng kwintas sa leeg ng kawawang sanggol na babae!

Kabanata 1 — Ang Sanggol sa Kalsada

Maagang bumangon si Lorenzo Santiago, isang kilalang bilyunaryo na lumaki mula sa hirap bago umangat sa tuktok ng tagumpay. Sa kabila ng kanyang yaman, hindi niya iniwan ang nakasanayan niyang paglalakad tuwing umaga upang kumalma ang isip at pagmasdan ang mundo na hindi nakikita ng karamihan sa mga taong abala sa negosyo. Sa araw na iyon, napili niyang dumaan sa isang makitid na eskinita sa lumang distrito ng San Rafael, isang lugar na bihirang madaanan ng mga taong nasa antas niya sa lipunan. Ngunit para kay Lorenzo, ang tawag ng kabataan niyang dating dito ay may kakaibang hila—parang paalala ng lugar kung saan siya nagsimula.

Habang naglalakad, tumambad sa kanya ang tila nakabibinging katahimikan ng mahabang daan. Tanging langitngit ng lumang yero, asong tumatahol sa malayo, at malamig na ihip ng hangin ang kasama niya. Ngunit ilang minuto pa lang ang lumilipas, may kakaibang tunog siyang narinig—mahina, marupok, halos parang pabulong na hikbi. Napakunot ang kanyang noo at napahinto. Sanay siya sa ingay ng lungsod at pagtatalo ng mga negosyante, pero ang tunog na iyon ay iba—mas marupok, mas masakit pakinggan.

Sumunod siya sa pinagmulan ng tunog hanggang sa humantong siya sa isang lumang karton na kahon sa tabi ng basurahan. Doon, nakita niya ang isang sanggol na babae, kupas ang lampin at pulang-pula ang malamig na pisngi. Nanginginig ang maliit na katawan nito, at ang maliliit na daliri ay tila humihingi ng yakap na hindi ibinigay ng sinuman. Nangingibabaw sa lahat ay ang isang kumikislap na bagay sa leeg nito—isang kwintas na tila hindi tumutugma sa anyo ng batang nasa kapahamakan.

Marahan niyang dinampot ang sanggol, dahan-dahan na parang natatakot siyang mabasag ang napakaliit na katawan nito. Nang masilayan niya nang malapitan ang kwintas, napakurap siya. Hindi iyon karaniwang alahas. Ang disenyo ay tila antigong gawa, may kakaibang simbolo sa gitna—isang bilog na may nakaukit na mga linya na parang salitang hindi normal na mababasa. Sa unang saglit ay inakala niyang dekorasyon lamang, ngunit nang masdan niya ito nang mas matagal, parang may kung anong liwanag na umuusbong mula sa gitna, mahina ngunit hindi maikakaila.

“Bakit ka nandito?” mahinang bulong ni Lorenzo habang isinilid ang sanggol sa loob ng kanyang coat para mabigyan ito ng init. Hindi siya kailanman nagpabaya sa trabahong tumulong sa kapwa, ngunit ngayon, iba ang pakiramdam niya. Iba ang batang nasa harapan niya. Parang may misteryong gustong ipahiwatig ang presensya nito.

Habang nakatayo siya roon, napansin niya ang ilang taong nakasilip mula sa malayo—mga mukhang kilala niya ang tingin. May pagkataranta, may halong takot, at mabilis na nagtatago kapag tumitingin siya sa kanilang direksyon. Lalo siyang nagtaka. Sino ang batang ito? At bakit parang may nagmamatyag na hindi niya kilala?

Nagdesisyon siyang tawagin ang kanyang driver upang dalhin sila sa pinakamalapit na ospital, ngunit bago pa man niya maisagawa iyon, napansin niyang may maliit na papel na nakatupi sa gilid ng karton. Dinampot niya ito at binuksan. Nakapagtataka, isa lang ang nakasulat:

“Protektahan mo siya… bago sila makarating.”

Napasinghap siya. Sino ang “sila”? Sino ang naglagay ng sanggol doon? At bakit sa lahat ng tao, siya ang tila piniling makarating?

Napalunok si Lorenzo, ramdam ang bigat at misteryong humihigop sa bawat segundo. Naramdaman niyang humigpit ang kapit ng sanggol sa kanyang damit, tila umaasa sa kanyang proteksyon. Sa mismong sandaling iyon, naramdaman niyang may bagong responsibilidad na dumating sa kanyang buhay—isang responsibilidad na hindi kayamanan o negosyo ang sasagot, kundi puso, tapang, at paghahanap ng katotohanang nakatago sa kwintas na iyon.

Habang papalayo siya mula sa eskinita, walang kaalam-alam si Lorenzo na ang sanggol sa kanyang mga bisig at ang kwintas nito ay magbubukas ng pintuan sa isang kwento ng lihim, panganib, at kapalarang hindi niya kailanman inakalang haharapin.