Eman Bacosa DINEPENSAHAN ang AMA si Manny Pacquiao sa mga Nagsasabing PABAYANG AMA si Manny!

Sa loob ng mahabang panahon, naging mainit na paksa sa social media ang pangalan ni Manny Pacquiao—hindi lamang dahil sa kanyang karangalan bilang isa sa pinakadakilang boksingero sa buong mundo, kundi dahil din sa mga usaping umiikot sa kanyang personal na buhay. Ngunit sa kabila ng lahat ng tagumpay, mayroon pa ring iilang gumagamit ng kanyang pangalan upang magtapon ng batikos, lalo na sa usapin ng pagiging ama. At dito nagsimula ang kuwento ng anak na si Eman Bacosa, na matapang na humarap sa publiko upang ilabas ang sariling panig, bitbit ang isang katotohanang matagal na niyang kinikimkim: hindi kailanman naging pabaya ang kanyang ama.

Lumabas si Eman sa isang panayam, may tensiyon sa kanyang mga mata, at makikitang pinag-isipan niyang mabuti bago magsalita. Hindi siya sanay sa mga camera, hindi siya artista, at hindi rin siya naghahangad ng pansin. Isa lamang siyang anak na pagod nang manahimik habang kaliwa’t kanang puna ang hinahagis sa ama niyang hindi man lang nila kilala sa tunay na buhay. Sa umpisa pa lamang ng kanyang pananalita, ramdam ang bigat ng emosyon. Sinabi niyang wala siyang hiniling na kahit ano mula sa ama, ngunit hindi niya kayang palampasin na tawaging “pabaya” ang taong nagbigay sa kanya ng buhay. Ayon kay Eman, hindi nasusukat sa pagpapakitang-tao sa kamera ang tunay na pagiging ama, kundi sa mga paraan nitong pinararamdam na hindi ka kailanman nakalimutan, kahit hindi araw-araw na magkasama.

Kasunod ng kanyang pahayag, ikinuwento ni Eman ang mga panahong tahimik ngunit punô ng malasakit ang ama niya. Hindi raw alam ng publiko na kahit abala si Manny sa laban, sa Senado, o kung saan man dinadala ng kanyang karera, lagi itong naglalaan ng oras upang tanungin siya kung kumusta siya, kung may kailangan ba siya, at kung may problema ba siyang dapat harapin. Ang ama raw niya ay hindi masalita, ngunit ang bawat maliit na paraan nito—isang simpleng tawag, isang mensahe, o isang pagdalaw na biglaan—ay sapat na upang maramdaman niyang mayroon siyang amang hindi kumakawala sa responsibilidad.

Ikinuwento rin ni Eman ang mga unang taong lumipas, noong hindi pa siya kilala ng publiko. Ayon sa kanya, ipinangako ni Manny Pacquiao na hindi niya pababayaan ang kanyang kinabukasan. Hindi ito nangako ng kayamanan o marangyang buhay—ngunit nangako ito na bibigyan siya ng pagkakataong maging mabuting tao, edukado at may sariling direksiyon sa buhay. Iyon daw ang dahilan kung bakit tahimik na tumutulong ang boksingero sa pag-aaral at pangangailangan ni Eman, walang press release, walang camera, walang kahit anong pagpapakitang tao. Para kay Eman, sapat na ang pagiging totoo ng kilos kaysa sa salitang paulit-ulit na inuulit sa media.

Ngunit kahit ganoon, hindi pa rin siya nakaligtas sa mga kritiko. May mga taong nagsasabing nakalimutan daw siya, o pinabayaan, o hindi tinuring na bahagi ng pamilya. Sa tuwing nababasa niya ang ganitong komento, mas lalo raw siyang nasasaktan—hindi dahil sa sarili niya, kundi dahil alam niyang nagsisinungaling ang mga iyon tungkol sa kanyang ama. At iyon ang nagtulak sa kanya para humarap sa publiko, hindi para manghingi ng simpatiya, kundi para itama ang maling naratibo na paulit-ulit na inuukit sa isip ng mga tao.

Sa pag-amin ni Eman, hindi palaging perpekto ang relasyon nila ng ama. May mga pagkakataong malayo sila sa isa’t isa, may mga taon na mas bihira silang magkita dahil sa napakaabala nitong buhay. Ngunit hindi raw kailanman nawala ang koneksiyon. Nandoon lang lagi ang tiwala. Ang pinakamahalaga raw ay hindi ang dalas ng pag-uusap, kundi ang katotohanang alam niyang handang sumuporta ang ama niya anumang oras—at napatunayan na iyon nang ilang beses sa realidad. Ito ang inilahad niyang malinaw sa kanyang pahayag: “Hindi kailanman pinabayaan ng tatay ko ang responsibilidad niya sa akin. Hindi lang n’yo nakikita, pero ako ang nakararanas.”

Hindi rin nakaligtas si Eman sa mga tanong kung bakit ngayon lang siya nagsalita. Matapos ang ilang segundong pag-iisip, ipinaliwanag niyang lumaki siyang sanay sa katahimikan. Hindi raw siya lumaki para makipag-away sa social media o para sumikat sa kasikatan ng ama. Ngunit ngayong mas marami nang haka-haka at kasinungalingang kumakalat kaysa totoong impormasyon, naramdaman niyang panahon na para ipagtanggol ang taong hindi nagtatanggol ng sarili. Aniya, hindi naman kailanman sumagot si Manny sa mga akusasyon o intriga, at nananatili itong tahimik. “Kung hindi ko pa sasabihin ang totoo, sino pa?” dagdag pa niya.

Habang tumatagal ang panayam, mas lumilinaw ang damdamin ni Eman—hindi siya galit, hindi siya naghahangad ng away, kundi naghahanap lamang ng respeto para sa ama niya. Binanggit niyang hindi perpekto si Manny, tulad ng kahit sinong tao, ngunit hindi raw nito dapat pagbayaran ang mga kwentong gawa-gawa lamang. Pinuri niya ang ama bilang taong mapagbigay hindi lamang sa kanya, kundi sa napakaraming Pilipino. Ayon sa kanya, kung may taong may karapatang magbitaw ng salitang “pabaya,” iyon ay ang mismong anak—ngunit hindi niya ito magawa dahil hindi ito totoo.

Sa mga sumunod na araw, kumalat ang video ng pahayag ni Eman sa buong Pilipinas. Marami ang humanga sa kanyang katapangan, at marami ring natahimik ang bibig dahil sa malinaw at tapat niyang testimonya. Para kay Eman, wala itong kinalaman sa kasikatan. Isa lamang itong personal na desisyong ipagtanggol ang ama, hindi dahil kailangan nito, kundi dahil tama ang dapat gawin. At sa bawat araw na lumilipas, mas lalo niyang napatutunayang kahit gaano karaming intriga pa ang lumitaw, may iisang boses ng katotohanan na hindi kayang patahimikin: ang boses ng isang anak.

Sa huli, naging malinaw ang mensahe ng kuwento: ang pagiging ama ay hindi nasusukat sa opinyon ng publiko, hindi bumabatay sa mga headline, at hindi nakikita sa ingay ng social media. Ang tunay na pagiging ama ay nakikita ng mismong anak—at iyon ang ipinaglaban ni Eman nang buong puso. Para sa kanya, hindi lamang isang kampiyon sa ring si Manny Pacquiao, kundi isang ama na, sa kabila ng lahat, ay palaging naroon. At sa simpleng paglabas ni Eman upang idepensa ang ama, ipinakita niya sa mundo na may mga bagay na mas mahalaga kaysa intriga: katotohanan, respeto, at pagmamahal ng isang anak sa kanyang magulang.