Binugbog ng abusadong pulis ang dalaga dahil ayaw magbigay! Nagulat sila sa tunay niyang identidad!

KABANATA 1: ANG DALAGANG HINDI UMURONG

Makulimlim ang langit nang araw na iyon, at tila ba sumasabay ang panahon sa bigat ng kapaligiran sa loob ng eskinita sa poblacion. Tahimik na naglalakad si Alina, isang dalagang mahinhin ngunit may matatag na paninindigan, habang yakap ang bag na naglalaman ng mga mahahalagang dokumento na kailangan niyang iabot sa opisina ng lungsod. Wala siyang ibang nais kundi matapos ang araw nang maayos, ngunit hindi niya alam na isang pagsubok ang nakaabang na susubok sa kanyang lakas at pagkatao.

Habang naglalakad siya, napansin niyang maraming tao ang hindi mapakali. May nagtatakbuhan, may umiiwas sa isang bahagi ng daan, at may mga bulung-bulungan tungkol sa isang pulis na nangha-harass ng mga dumaraan. Hindi sana siya magpapahalata, pero kumabog ang dibdib niya nang makita ang isang lalaking pulis na umiikot at para bang naghahanap ng masisita. Kilala sa lugar ang pulis na iyon—si PO1 Ramil Gardo, kilala sa pagiging abusado, palaaway, at laging naghahanap ng paraan para makapera sa maruruming paraan. Ngunit hindi alam ni Alina na sa mismong araw na iyon, siya ang mapipiling biktima.

“Hoy! Miss!” sigaw ni Gardo nang mapansin siyang papalapit. Napatigil si Alina at huminga nang malalim bago hinarap ang pulis. “Ano pong kailangan ninyo, sir?” tanong niya, pinipilit maging magalang kahit kinakabahan. Lumapit ang pulis, tila hayok sa kapangyarihan at panggigipit. “May violation ka. Bawal ang dumaan dito nang walang permit,” malamig na sabi nito habang nakangisi, halatang gumagawa lang ng rason. “Sir, public road po ito,” magalang ngunit matatag niyang sagot. “Wala po akong nilalabag.” Mariing kumunot ang noo ng pulis na hindi sanay na sinasagot. “Sumasagot ka pa?!” sabay singhal at pilit na hinablot ang bag ni Alina. “Baka may dala kang kung ano. Tingnan natin!” “Sir! Huwag po!” sigaw ni Alina habang pinipigilan siya. Pero mas malakas ang pulis. Sinabunutan siya nito, pinilipit ang braso, at sinubukang agawin ang bag. Nagtilian ang mga tao ngunit walang nangahas lumapit.

Kilala nilang delikado si Gardo. “Ayaw mo magbigay ano? Gusto mo talagang pahirapan kita!” mariing sabi ng pulis habang ibinabagsak si Alina sa semento. Ngunit sa halip na umiyak o magmakaawa, itinuwid ni Alina ang sarili at tinitigan ang pulis nang diretso, puno ng tapang at hindi pangkaraniwan para sa isang simpleng dalaga. “Hindi ako magbibigay dahil wala akong kasalanan!” matapang niyang sagot. “At wala kayong karapatan na saktan ako!” “Aba’t—” Pa-wala na sana ang pulis sa sarili nang biglang dumating ang tatlong lalaki, pawang naka-civilian ngunit may dalang radyo sa sinturon. Lumapit ang isa sa kanila at agad hinawakan ang braso ni Gardo.

“PO1 Gardo, you are ordered to step back,” malamig ngunit malinaw ang utos ng lalaki. Napanganga ang pulis. “Ha?! Sino ka para utusan ako—” Pero natigil ang sasabihin niya nang ilabas ng lalaki ang isang makintab na badge. Napatigil ang lahat. Napaigting ang katahimikan. Kumabog ang dibdib ni Gardo. Si Alina naman, hindi makapaniwala sa nakita. Ang badge ay hindi ordinaryo. Ito ay badge ng Internal Affairs Service – Special Integrity Division, isang yunit na mas mataas pa sa pangkaraniwang pulis at siyang nag-iimbestiga sa mga abusadong opisyal—tulad niya.

Ngunit ang mas nakakagulat, ang lalaking nagpakita ng badge ay lumuhod sa tabi ni Alina at maingat na inalalayan siya. “Miss Alina,” mahinahon nitong sabi, “pasensya ka na. Hindi namin inaasahan na aabot sa ganito. Matagal na naming minamanmanan ang pulis na ‘yan.” Napakunot ang noo ni Alina. Hindi niya kilala ang lalaki, pero parang kilala siya nito. Ang pulis naman ay namutla, halatang ngayon lang natakot nang tunay. “Bakit… bakit mo siya kilala?!” utal na tanong ni Gardo. At dito nagsimula ang tunay na rebelasyon na nagpayanig sa buong lugar. Dahil ang babaeng inaabuso niya—ang babaeng pilit niyang kinikikilan—ay hindi lamang isang ordinaryong dalaga. Siya pala ang anak ng Deputy Director General ng mismong ahensyang may kapangyarihang magpabaklas ng badge ng sinumang abusadong pulis sa bansa.

Nagkumpulan ang mga tao sa paligid, hindi makapaniwalang nasaksihan nila mismo ang pagbagsak ng pulis na kinatatakutan nila sa loob ng maraming buwan. Si PO1 Gardo, na dati’y malakas ang loob na manigaw, manita, at mang-abuso, ay ngayo’y nanginginig, halos hindi makatingin sa mga lalaking humuli sa kanya. Samantala, si Alina ay nakaupo sa isang bench habang tinitingnan ng Special Integrity Division ang kanyang mga sugat at pasa. Tahimik siya ngunit mariin ang kapit sa bag na halos maagaw sa kanya.

Hindi niya pinapakita na nanginginig pa rin ang kanyang mga kamay, ngunit halata iyon sa mata ng lalaking tumulong sa kanya. “Miss, kung masama ang pakiramdam mo, we can call the medical team,” sabi ng agent na nagpakilalang Agent Elias Vergara, isang matangkad at seryosong lalaki na may malamig ngunit maasahang presensya. Umiling si Alina. “Kaya ko po. Salamat sa pagbibigay-tulong.” Tinitigan ito ng agent na parang sinusukat kung nagsasabi siya ng totoo. “Hindi lang kami basta tumulong, Miss,” sagot nito. “Naka-mission kami upang hulihin ang pulis na ito. Pero hindi namin inaasahang ikaw mismo ang maaapektuhan.” Napayuko si Alina.

Hindi niya sinabi sa mga tao ang tungkol sa kanyang ama dahil ayaw niyang tratuhin siya nang kakaiba. Lagi niyang gustong magtrabaho at mamuhay na parang ordinaryong tao, malayo sa anino ng ama niyang kilalang opisyal sa pambansang pulisya. Ngunit ngayong nagkagulo, wala na siyang magagawa kundi tanggapin na nalantad na ang kanyang pagkakakilanlan. Samantala, si Gardo ay sinubukang makipagbuno upang umiwas sa posas na isinasabit sa kanyang mga kamay. “Wala akong kasalanan! Binibintang n’yo lang ’to dahil anak siya ng mataas! Setup ’to!” sigaw niya habang nagpupumiglas, pero mas lalong dumami ang mga taong nanonood at biglang nagsalita ang ilan. “Sir, nakita ka namin na sinaktan mo siya!” “Diyan ka nga kilala sa panggigipit! Matagal na kaming takot sa ’yo!” “Ay naku, buti nga ngayon may tumapos sa yabang mo!” Parang tuluyang ibinagsak ng mga tao ang dingding na inilagay nila noon sa takot. Ngayon ay malaya silang nagsalita.

At bawat salitang naririnig ni Gardo ay pako sa kanyang pagkatao. “Tama na,” malamig na utos ni Agent Elias habang tinatapik ang balikat ng pulis. “You’re under full investigation. At sa dami ng report laban sa ’yo, I’m certain hindi lang administrative case ang haharapin mo.” Nanginginig ang labi ng pulis. “Hindi puwede… hindi puwede…” Pero hindi pa tapos ang lahat. Biglang nag-ring ang radyo ng isa pang agent at agad itong lumapit kay Elias. “Sir, Director-General on the line. Gusto kayong makausap—tungkol sa anak niya.” Napatingin si Elias kay Alina na agad napahigpit ang hawak sa bag. Kahit naroon ang lakas niya kanina, dama niyang unti-unti siyang kinakabahan. Hindi dahil sa ama niya… kundi sa maaaring sabihin nito. “I’ll take the call,” sagot ni Elias bago lumayo sandali. Naiwan si Alina kasama ang dalawang agent na nagbabantay kay Gardo na ngayon ay tuluyan nang nadakip.

Ngunit bago pa man tuluyang mawala sa paningin niya si Elias, nagsalubong ang kanilang mga mata at tila ba nagbigay iyon ng kakaibang kapanatagan kay Alina. Ilang sandali pa ang lumipas at bumalik si Elias, seryoso ang mukha ngunit hindi galit. “Miss Alina,” sabi niya, “hiniling ng ama mo na dalhin ka namin sa headquarters para sa full check-up at statement filing. Nababahala siya pero sinabihan niya kami na huwag kang pilitin kung ayaw mo.” Tumango si Alina. “Pupunta ako. Ayaw ko pong maging pabigat sa inyo. At… kailangan din malaman ng iba ang totoo tungkol sa pulis na iyon.” Walang sumagot pero ramdam niya ang paggalang ng lahat. Habang tinutulungan siyang tumayo, rinig pa rin niya ang mga bulungan ng mga tao—hindi dahil sa takot o awa, kundi paghanga.

Ang dalagang iniisip nilang mahinhin at walang laban ay tumindig laban sa isang abusadong opisyal. At ang abusadong pulis ay tuluyan nang ibinagsak. Ngunit habang sumasakay sila sa sasakyang pang-operasyon ng IA-SID, hindi alam ni Alina na ang insidenteng ito ang magsisimula ng mas malalim at mas malawak na imbestigasyon—hindi lamang sa pulis na sumakit sa kanya, kundi sa buong hanay na matagal nang pinamumugaran ng katiwalian. At sa gitna nito, ang pangalan niya ay hindi na mananatiling lihim.