Aroganteng pulis nanakit sa ustadzah—pero nagulat sila sa tunay na pagkatao niya!

KABANATA 1: ANG PAGKAKAKILALA SA PULIS

Sa isang tahimik na barangay sa gilid ng syudad, may isang kilalang pulis na pinaniniwalaang may angking kayabangan at katigasan ng ulo. Si Kapitan Rodrigo ang tawag sa kanya, isang matigas na ulo na laging nagpapakita ng kanyang kapangyarihan sa kahit na anong pagkakataon. Madalas siyang makitang nakikipag-away sa mga tao, lalo na sa mga mahihirap at walang kalaban-laban.

Isang araw, habang naglalakad si Ustadzah Amina sa kanilang plaza, napansin niya si Kapitan Rodrigo na nakatayo sa harap ng isang maliit na grupo ng mga tao. Nakikipag-argue ito sa isang matandang nagbebenta ng gulay. Ang nakababahala, nakataas ang boses ni Kapitan at may kakaibang paninibugho sa mukha niya.

Nang mapansin ni Ustadzah Amina, nagmadali siyang lumapit upang magpaliwanag at magpakalma. Ngunit sa halip na makipag-usap nang mahinahon, bigla na lamang siyang tinulak ni Kapitan, sabay sigaw, “Tumahimik ka diyan! Hindi mo alam ang ginagawa mo!”

Nabigla si Ustadzah Amina sa biglaang pang-iinsulto at pananakit. Hindi niya inasahan na ang isang taong may posisyon sa gobyerno ay gagawin iyon sa isang respetadong ustadzah na matagal nang nagtuturo sa kanilang barangay.

Ngunit sa kabila ng galit na nararamdaman, nanatiling matatag si Ustadzah Amina. Hindi siya nagpadala sa kanyang emosyon. Sa halip, nilapitan niya si Kapitan Rodrigo nang mahinahon, at nagsabi, “Kapitan, hindi po tama ang ganyang gawain. Dapat may respeto tayo sa kapwa.”

Ngunit, sa halip na magbago, lalo pang nagalit si Kapitan. Nagmura siya at nagsimulang magbanta. Ang kanyang mga mata ay puno ng galit at kayabangan. Ang buong grupo ay nakatingin sa kanilang dalawa, nag-aabang kung ano ang susunod na mangyayari.

Ngunit sa kabila ng lahat, isang matandang nakapaligid ang nagsalita, “Hindi natin kailangang magpasakop sa ganyang ugali. Ang tunay na lakas ay nasa kabutihan at respeto.”

Hindi pa natatapos ang araw, nagulat ang lahat nang may isang tawag mula sa barangay hall. Si Kapitan Rodrigo ay tinawag doon para sa isang usapin—hindi bilang isang matapang na pulis, kundi bilang isang taong kailangang itama ang kanyang mali.

Ngunit ang mas nakakagulat, nang bumisita si Kapitan sa kanilang barangay, buong puso siyang humingi ng tawad kay Ustadzah Amina at sa mga tao. Ipinakita niya na sa kabila ng kanyang kayabangan at galit, may kakayahan siyang magbago at maging mas mabuting tao.

Ang araw na iyon ay nagsilbing simula sa isang pagbabago. Hindi na lamang siya isang pulis na kilala sa pagiging mayabang, kundi isang taong nagsusumikap na maging mabuting halimbawa sa kanyang komunidad.