ANAK NG CEO BINUHUSAN NG KAPE AT MINURA NG MANAGER, AGAD ITONG TINANGGAL SA TRABAHO

Ang umagang iyon ay tila ordinaryo para sa karamihan, pero hindi para kay Liam Vergara, ang nag-iisang anak ng kilalang CEO ng Vergara Group of Companies — ang pinakamalaking kumpanya ng food chains at restaurants sa bansa. Sa kabila ng yaman at impluwensiya, kilala si Liam bilang mapagpakumbaba at mas pinipili ang buhay na malayo sa spotlight. Hindi alam ng marami, kabilang ang mga empleyado sa branch na iyon, na ang tahimik at simpleng lalaking madalas umupo sa sulok at mag-order ng kape ay ang tagapagmana ng kumpanya.

Hindi rin gusto ni Liam na tratuhin siya bilang “anak ng CEO.” Mas gusto niyang makita kung paano nga ba tunay na nagpapalakad ang kanilang mga branch kapag walang nakamasid na may-ari o auditor. Sa ganoong paraan, mas nakikilala niya ang kultura, ugali, at disiplina ng mga nagtatrabaho.

Ngunit ang araw na iyon… ay magiging simula ng sigalot na hindi niya inaasahan.

Ang Eskandalong Hindi niya Inasahan

Maaga siyang dumating sa branch upang obserbahan sana nang hindi nagpapakilala. Nakasuot siya ng simpleng gray shirt at faded jeans, mukha siyang ordinaryong customer na nadaan lang para mag-kape bago pumasok sa opisina.

Pagpasok niya sa pinto, sinalubong siya hindi ng ngiti, kundi ng iritadong tingin mula sa Manager na si Marco Dizon — kilala sa pagiging masungit, mayabang, at abusado sa mga tauhan. Hindi pa man sumisikat ang araw, ramdam na ang tensiyong dala nito.

“Hoy, ikaw,” mataray nitong sambit kay Liam, “kapag papasok ka, siguraduhin mong hindi nagugulo ang pila. Hindi ka espesyal, okay?”

Hindi sumagot si Liam. Hindi siya sanay makipagtalo. Sanay siyang kumalma, makinig, at magpaubaya. Isa iyon sa mga natutunan niya mula sa kanyang ama.

“Order ka? Bilisan mo, hindi ako may oras sa mga taong walang direksyon sa buhay,” dagdag ni Marco, hindi pa rin humuhupa ang yabang sa boses.

Umorder si Liam ng simpleng kape. Ngunit habang hinihintay niya, napansin niyang sinisigawan din ni Marco ang mga crew, at halatang takot na takot ang mga ito. Ilang customer na rin ang parang nahihiya nang makita ang pag-aastang mayabang ng manager.

Hindi sana papansin si Liam.

Hanggang sa dumating ang kape.

At ang sumunod ay isang eksenang ikinagulat ng buong café.

Isang Kape, Isang Sigaw, Isang Ibangon ng Galit

Habang inilalagay ni Liam ang kanyang laptop sa mesa, biglang lumapit si Marco na tila nagngingitngit.

“Anong akala mo rito? Library?” sigaw nito. “Bawal magtagal at mag-occupy ng malaking table kung kape lang order mo!”

Tahimik lang si Liam.

Pero hindi nagustuhan ni Marco ang katahimikang iyon.

“Hoy, kinakausap kita!”

At bago pa makaiwas si Liam, binuhusan ni Marco ng mainit na kape ang harapan niya.

Napasigaw ang ilang customer.

Napatayo ang mga crew.

Parang tumigil ang oras.

Si Liam, nakatingin lang. Hindi dahil hindi siya nasaktan — kundi dahil hindi niya sukat akalaing may taong kayang gawin iyon… hindi dahil sa galit, kundi dahil sa kapritso lang.

“’Yan ang napapala mo sa pagiging pasaway! Dapat sa’yo—”

At doon na pumutok ang pangyayari.

Hindi na napigilan pa ng ibang crew ang kanilang Manager.

Hindi dahil sikat si Liam.

Hindi dahil anak siya ng CEO.

Kundi dahil nakita nila ang pinakamalalang pang-aabuso na kailanman ay nagawa ni Marco.

“Sir Marco! Grabe na po ’yan!” sigaw ng isa.

“Hindi na po tama ’yan!” dagdag ng isa pa.

Pero hindi nakinig si Marco.

“Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan magpaliwanag sa kahit kanino! Ako ang Manager dito! At kaya kong paalisin kahit sinong ayaw ko!”

Humarap siyang muli kay Liam.

“At ikaw—hinding-hindi ka na babalik dito! Magsampa ka ng reklamo kung gusto mo! Wala akong takot!”

Hindi kumibo si Liam.

Hindi humingi ng respeto.

Hindi nagpakilala.

Ngunit…

dugo lang ang laman ng taong may kapangyarihang hawak ang buong kumpanya.

Ang Pagdating ng Branch Supervisor — at Ang Kabanatang Magpapayanig sa Lahat

Pagkaraan ng ilang minuto, dumating ang Branch Supervisor matapos makarinig ng sigawan at reklamo ng mga customer. Nanginginig ang boses nito habang kinakausap si Marco.

“Marco… may reklamo na naman daw. Pang-ilang beses na ba ito?”

Ngunit mas lumala pa ang sagot ni Marco.

“At ano ngayon? Ako ang nasusunod dito. Kung ayaw ninyo sa pamamalakad ko, umalis kayo!”

At sabay turo muli kay Liam.

“At ikaw—kung may reklamo ka, sabihin mo sa tatay mo! Kung meron man! Mukha ka namang walang pinag-aralan!”

Saka tumawa nang malakas.

Isang tawang nagpasabog sa damdamin ng lahat.

Isang tawang nagpa-igting ng tensiyon.

At isang tawang magiging dahilan ng pagbagsak niya.

Dahil iyon ang sandaling…

pumasok sa pinto ang tunay na dahilan kung bakit mag-iiba ang lahat.