Maagang Umuwi ang Milyonaryo at Nahuli ang Ginawa ng Asawa niya sa Kanyang Ina

.
.

Maagang Umuwi ang Milyonaryo at Nahuli ang Ginawa ng Asawa niya sa Kanyang Ina

KABANATA 1: ANG PAGBUBUNYI NG TAGUMPAY

Si Adrian Dela Cruz ay isang kwento ng tagumpay. Lumaki siya sa isang maliit na baryo sa Nueva Ecija, anak ng isang magsasaka at isang masipag na ina. Sa kabila ng kahirapan, pinalaki siya ng kanyang inang si Aling Linda na may mabuting puso at mataas na pangarap.

Nagpunyagi si Adrian sa pag-aaral, hanggang sa makapagtapos siya ng kolehiyo sa Maynila. Sa tulong ng sipag, tiyaga, at talino, nakapagtayo siya ng sarili niyang kumpanya sa larangan ng teknolohiya. Sa loob lamang ng sampung taon, naging milyonaryo siya at kinilala sa buong bansa bilang isa sa mga pinakabatang negosyanteng matagumpay.

Nang yumaman, hindi niya kinalimutan ang kanyang ina. Pinatira niya ito sa magarang bahay sa isang eksklusibong subdivision sa Quezon City. Ikinasal din si Adrian sa isang magandang babae—si Cassandra, isang dating modelo na nakilala niya sa isang event.

KABANATA 2: ANG BAGONG BUHAY

Sa unang taon ng kanilang pagsasama, masaya si Adrian. Mabait si Cassandra, magalang sa kanyang ina, at magiliw sa mga tauhan ng bahay. Ngunit nang maglaon, napansin ni Adrian na tila lumalayo si Cassandra kay Aling Linda. Madalas niyang iwanan ang matanda sa bahay, at minsan ay hindi na ito kinakausap.

“Ma, okay lang po ba kayo dito?” tanong ni Adrian minsan bago siya umalis papuntang opisina.

“Oo, anak. Huwag mo akong alalahanin. Basta masaya ako na magkasama tayo,” sagot ni Aling Linda, pilit na ngumiti.

Ngunit sa likod ng ngiting iyon, may lungkot at pag-aalala.

KABANATA 3: ANG LIHIM SA LOOB NG BAHAY

Isang araw, biglang nagkaroon ng emergency meeting sa kompanya ni Adrian sa Cebu. Kinailangan niyang bumiyahe roon at magpalipas ng tatlong araw. Bago umalis, mahigpit niyang tinagubilinan si Cassandra na alagaan ang kanyang ina.

“Cassandra, pakiusap, bantayan mo si Mama. Alam mong mahina na siya at kailangan ng kasama,” bilin ni Adrian.

“Oo naman, Adrian. Ako na ang bahala kay Mama,” sagot ni Cassandra, sabay halik sa pisngi ng asawa.

KABANATA 4: ANG MAAGANG PAG-UWI

Pagkalipas ng dalawang araw, natapos agad ni Adrian ang mga meeting niya sa Cebu. Dahil miss na miss na niya ang kanyang ina at asawa, nagdesisyon siyang umuwi nang hindi nagsasabi sa kanila. Gabi na nang dumating siya sa subdivision, at tahimik niyang ipinasok ang sasakyan sa garahe.

Pagpasok sa bahay, hindi niya agad nilagpasan ang sala. Napansin niyang walang tao. Dahan-dahan siyang naglakad papuntang kusina, ngunit wala ring tao roon. Hanggang sa makarinig siya ng mahihinang boses mula sa likod ng bahay, sa may dirty kitchen.

KABANATA 5: ANG KASUKLAM-SUKLAM NA TAGPO

Dahan-dahang sumilip si Adrian sa pinto. Laking gulat niya nang makita si Cassandra na nakatayo sa harap ng kanyang ina. Si Aling Linda ay nakaupo sa isang bangko, halatang pagod at namumutla. Hawak ni Cassandra ang isang basang basahan at galit na galit na pinapagalitan ang matanda.

“Paulit-ulit kong sinasabi, huwag kang magkalat dito! Lagi mo na lang nilalapastangan ang bahay ko!” sigaw ni Cassandra.

“Pasensya na, Cassandra. Hindi ko sinasadya. Mahina na ang tuhod ko…” mahinang sagot ni Aling Linda.

“Wala akong pakialam! Hindi ka ba marunong mahiya? Kung hindi lang dahil kay Adrian, matagal na kitang pinaalis dito!”

Hindi makapaniwala si Adrian sa kanyang naririnig. Nanlaki ang mga mata niya sa galit at lungkot. Nakita niyang biglang sinabuyan ni Cassandra ng tubig si Aling Linda.

“Linisin mo ‘yan! Kung hindi, maghanda ka sa akin!”

Hindi na nakatiis si Adrian. Mabilis siyang lumapit at sumigaw, “Cassandra! Anong ginagawa mo?!”

Nagulat si Cassandra. Namutla siya at napaatras, tila natulala sa galit at pagkabigla ni Adrian.

KABANATA 6: ANG PAGHARAP SA KATOTOHANAN

“Mama, okay ka lang po?” Agad nilapitan ni Adrian ang kanyang ina at inalalayan.

“Adrian, anak… huwag na, hayaan mo na…” nanginginig na sabi ni Aling Linda.

Hindi pinansin ni Adrian ang asawa. “Cassandra, hindi ko akalaing kaya mong gawin ‘to kay Mama!”

“Adrian, hindi mo naiintindihan. Sobrang hirap niyang kasama, ang dami niyang reklamo, ang dumi-dumi niya—”

“Tumigil ka!” sigaw ni Adrian. “Ang nanay ko ang dahilan kung bakit may bahay ka, may suot kang ganyan, at may buhay kang ganito! Wala kang karapatang hamakin siya!”

Napaiyak si Cassandra. “Adrian, sorry… Hindi ko sinasadya…”

“Hindi sinasadya? Ilang beses mo na bang ginawa ‘to habang wala ako?” galit na tanong ni Adrian.

Hindi makasagot si Cassandra. Tumulo ang luha niya, ngunit hindi na naawa si Adrian.

KABANATA 7: ANG DESISYON

Kinabukasan, kinausap ni Adrian si Cassandra. “Hindi ko kayang patawarin ang ginawa mo kay Mama. Pinili kong mahalin ka, pero hindi ko kayang tiisin na saktan mo ang taong nagpalaki sa akin. Umalis ka sa bahay na ‘to. Maghiwalay na tayo.”

Nagmamakaawa si Cassandra, pero matigas ang puso ni Adrian. “Hindi mo na mababawi ang respeto ko. Hindi mo na mababawi ang tiwala ko. Lahat ng kayamanan ko, lahat ng tagumpay ko, walang halaga kung hindi ko mapapanatili ang dangal at pagmamahal sa pamilya ko.”

Nag-empake si Cassandra at lumabas ng bahay. Naiwan si Adrian at ang kanyang ina.

KABANATA 8: ANG MULING PAGBUBUO NG PAMILYA

Muling bumalik si Adrian sa simpleng buhay. Siya na mismo ang nag-alaga sa kanyang ina, sinamahan sa mga check-up, niluto ang paboritong ulam ni Aling Linda, at madalas silang maglakad-lakad sa hardin.

Unti-unting bumalik ang sigla ni Aling Linda. Masaya siya na ang anak ay nanatiling tapat at mapagmahal.

Nagdesisyon si Adrian na maglaan ng oras sa mga charity at pagtulong sa mga matatanda. Naging inspirasyon siya sa marami, at madalas niyang ikuwento ang karanasan para magpaalala sa lahat na ang tunay na yaman ay hindi nasusukat sa pera kundi sa pagmamahal at paggalang sa magulang.

KABANATA 9: ANG ARAL

Isang gabi, habang magkasama silang nanonood ng telebisyon, niyakap ni Adrian ang kanyang ina.

“Mama, patawad kung hindi ko agad nakita ang nangyayari,” sabi niya.

Ngumiti si Aling Linda. “Anak, hindi mo kailangang humingi ng tawad. Ang mahalaga, pinili mong itama ang mali. Salamat at hindi mo ako pinabayaan.”

Niyakap ni Adrian ang kanyang ina, at sa puso niya, nangako siyang hindi na muling mangyayari iyon.

KABANATA 10: EPILOGO

Lumipas ang mga taon, naging mas matatag ang relasyon ng mag-ina. Si Adrian ay naging mas mapagkumbaba at mapagmahal. Natutunan niyang ang tagumpay at kayamanan ay walang saysay kung hindi mo kayang igalang at mahalin ang iyong sariling ina.

Si Cassandra, sa kabilang banda, ay nagsimulang muli sa ibang lugar. Natutunan niya sa masakit na paraan na ang pagmamahal at respeto ay higit pa sa materyal na bagay.

Ang kwento ni Adrian ay naging aral sa marami: Anumang taas ng narating mo sa buhay, huwag mong kalilimutan ang mga taong nagtaguyod at nagmahal sa’yo mula simula—lalo na ang iyong ina.

WAKAS

.