INIWAN NYA ANG NOBYO SA PAGAAKALANG WALA ITONG MARARATING SA BUHAYMAKALIPAS ANG PITONG TAON ANG …

.
.

Iniwan Niya ang Nobyo sa Pag-aakalang Wala Itong Mararating sa Buhay — Makalipas ang Pitong Taon

Prologo

Sa isang tahimik na bayan sa probinsya, may isang dalagang nagngangalang Mia. Siya ay labing-walong taong gulang at puno ng mga pangarap. Sa kanyang mga mata, makikita ang pag-asa at determinasyon na makamit ang kanyang mga layunin. Ngunit sa kanyang puso, may isang tao na mahalaga sa kanya—si Marco, ang kanyang nobyo. Sa kabila ng kanilang pagmamahalan, nag-aalala si Mia sa hinaharap ni Marco. Sa kanyang isip, tila wala itong mararating sa buhay.

“Hindi ko kayang ipagpatuloy ito,” isip ni Mia habang nakatingin sa bintana. “Kailangan kong isipin ang aking kinabukasan.”

Kabanata 1: Ang Ugnayan ni Mia at Marco

Si Mia at Marco ay magkasintahan mula pa noong sila ay nasa high school. Palagi silang magkasama, nag-aaral at nagbabahaginan ng mga pangarap. “Balang araw, magiging matagumpay ako,” sabi ni Mia kay Marco habang nag-uusap sila sa ilalim ng puno ng mangga.

“Alam kong kaya mo yan, Mia. Nandito lang ako para sumuporta sa iyo,” sagot ni Marco, ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamahal.

Ngunit sa kabila ng kanilang mga pangarap, unti-unting nagbago ang sitwasyon. Habang si Mia ay abala sa kanyang pag-aaral at paghahanda para sa kolehiyo, si Marco ay tila walang direksyon. “Nais ko sanang maging piloto, ngunit wala akong sapat na pondo,” sabi ni Marco sa isang pagkakataon.

Kabanata 2: Ang Desisyon

Makalipas ang ilang buwan, nagdesisyon si Mia na tapusin ang kanilang relasyon. “Marco, kailangan nating pag-usapan ito,” sabi ni Mia, ang kanyang boses ay nanginginig. “Hindi ko na kayang ipagpatuloy ang relasyon natin. Kailangan kong isipin ang aking kinabukasan.”

“Bakit? Ano bang mali? Mahal kita, Mia!” sagot ni Marco, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala.

“Alam kong mahal mo ako, ngunit hindi ko nakikita ang hinaharap natin. Kailangan mong magpursige para sa iyong mga pangarap,” paliwanag ni Mia, ang kanyang mga luha ay bumuhos. “Ayaw kong maging sagabal sa iyo.”

Kabanata 3: Ang Pag-alis

Sa kabila ng lahat, nagdesisyon si Mia na umalis. “Paalam, Marco. Nais ko lang ang iyong ikabubuti,” sabi niya habang lumalayo. Si Marco ay nanatiling nakatayo sa ilalim ng puno, ang kanyang puso ay napuno ng sakit.

“Wala akong mararating kung wala ka,” bulong ni Marco sa sarili, ngunit hindi na siya nakapag-usap pa. Unti-unting nawala si Mia sa kanyang paningin, at sa kanyang puso, alam niyang nagawa na niya ang tamang desisyon.

Kabanata 4: Ang Bagong Simula

Makalipas ang pitong taon, si Mia ay naging isang matagumpay na nurse sa isang malaking ospital sa Maynila. “Ito na ang pinapangarap ko,” sabi niya sa kanyang sarili habang nag-aayos ng kanyang uniporme. Sa kabila ng kanyang tagumpay, hindi maalis sa kanyang isip si Marco. “Ano na kaya ang nangyari sa kanya?” tanong niya sa sarili.

Isang araw, habang siya ay naglalakad sa isang mall, nakita niya ang isang poster ng isang programa para sa mga kabataan. “Dapat kong bisitahin ito,” isip niya. Habang naglalakad, may narinig siyang boses na pamilyar.

“Isang araw, magiging piloto ako!” sigaw ng isang lalaki sa likod ng stage. Napalingon si Mia at nakita ang isang lalaking nagngangalang Marco, ang kanyang dating nobyo. Ang kanyang puso ay tumalon sa saya at pag-aalala.

INIWAN NYA ANG NOBYO SA PAGAAKALANG WALA ITONG MARARATING SA BUHAYMAKALIPAS ANG PITONG TAON ANG ...

Kabanata 5: Ang Pagkikita

Makalipas ang ilang minuto, nagpasya si Mia na lumapit kay Marco. “Marco!” tawag niya, ang kanyang boses ay puno ng saya at takot. “Ikaw ba yan?”

“Mia! Ikaw ba yan?” sagot ni Marco, ang kanyang mga mata ay nagliwanag sa tuwa. “Matagal na tayong hindi nagkita!”

“Oo, pitong taon na,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng emosyon. “Paano ka na?”

“Masaya ako, at nag-aaral akong maging piloto. Salamat sa iyong mga pangarap na nagbigay inspirasyon sa akin,” sabi ni Marco, ang kanyang boses ay puno ng pag-asa.

Kabanata 6: Ang Pagbabalik ng mga Alaala

Habang nag-uusap sila, bumalik ang mga alaala ng kanilang nakaraan. “Naalala mo ba noong nag-aaral tayo sa ilalim ng puno ng mangga?” tanong ni Mia, ang kanyang mga mata ay nagliliwanag.

“Oo, at palagi kitang sinasabihan na magiging matagumpay ka,” sagot ni Marco, ang kanyang ngiti ay puno ng saya. “Nais ko sanang makasama ka sa aking tagumpay.”

“Ngunit iniwan kita,” sabi ni Mia, ang kanyang boses ay puno ng pagsisisi. “Akala ko ay makakabuti iyon para sa iyo.”

“Hindi mo alam kung gaano ako nahirapan. Pero dahil sa iyong desisyon, nagpatuloy ako at nagtagumpay,” sagot ni Marco, ang kanyang tono ay puno ng pag-unawa.

Kabanata 7: Ang Pagkakataon

Habang nag-uusap, nagbigay si Marco ng isang alok. “Mia, gusto mo bang sumama sa akin sa aking graduation sa susunod na buwan? Gusto kong ipakita sa iyo na nagtagumpay ako,” sabi niya.

“Talaga? Gusto ko sanang makasama ka,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng saya. “Nais kong makita ang iyong tagumpay.”

Kabanata 8: Ang Graduation

Dumating ang araw ng graduation, at si Mia ay excited na makita si Marco. “Ito na ang pagkakataon na ipakita niya ang kanyang mga pangarap,” isip niya habang nag-aayos ng sarili.

Nang dumating siya sa venue, nakita niya si Marco na nakasuot ng toga, puno ng saya at tagumpay. “Mia! Nandito ka!” sigaw ni Marco habang lumalapit sa kanya.

“Congratulations, Marco! Ang ganda ng iyong toga!” sabi ni Mia, ang kanyang ngiti ay puno ng pagmamalaki.

“Salamat! Ang iyong suporta ay mahalaga sa akin,” sagot ni Marco, ang kanyang mga mata ay nagliliwanag sa saya.

Kabanata 9: Ang Pagsasama

Habang nagdiriwang ang lahat, nagkaroon ng pagkakataon si Marco na ipakita kay Mia ang kanyang mga nagawa. “Ito ang mga taong tumulong sa akin,” sabi niya habang ipinapakita ang kanyang mga guro at kaibigan.

“Ang galing! Ang dami mong natutunan,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng saya. “Ipinagmamalaki kita.”

“Ngunit mas proud ako sa iyo, Mia. Nakita ko ang iyong mga achievements,” sagot ni Marco, ang kanyang tono ay puno ng respeto.

Kabanata 10: Ang Pagbabalik ng Pag-asa

Makalipas ang graduation, nagpasya si Marco at Mia na muling makipag-ugnayan. “Gusto kong ipagpatuloy ang ating pagkakaibigan,” sabi ni Marco. “Nais kong makilala ka muli.”

.

“Masaya akong makasama ka, Marco. Nais kong malaman ang tungkol sa iyong mga pangarap,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng pag-asa.

Kabanata 11: Ang Pagsisimula ng Bagong Ugnayan

Habang nagkikita sila, unti-unting bumalik ang kanilang mga alaala. “Naalala mo ba noong mga bata tayo? Palagi tayong naglalaro sa ilalim ng puno ng mangga,” tanong ni Mia.

“Oo, at palagi kitang sinasabihan na magiging matagumpay ka,” sagot ni Marco, ang kanyang mga mata ay nagliliwanag. “Ngunit sa kabila ng lahat, hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa atin.”

Kabanata 12: Ang Pagbabalik ng mga Pangarap

Habang nag-uusap, nagpasya si Mia na ipagpatuloy ang kanyang mga pangarap. “Gusto kong maging isang doktor,” sabi niya. “Nais kong makatulong sa mga tao.”

“Magandang layunin iyan! Dapat tayong magtulungan upang makamit ang ating mga pangarap,” sagot ni Marco, ang kanyang tono ay puno ng suporta.

Kabanata 13: Ang Mga Hamon

Ngunit sa kabila ng kanilang mga pangarap, nagkaroon ng mga hamon. “Minsan, naiisip ko kung kaya ko bang ipagpatuloy ang aking pag-aaral,” sabi ni Mia. “Ang mga gastos ay napakalaki.”

“Hindi ka nag-iisa. Nandito ako para tumulong,” sagot ni Marco. “Magtutulungan tayo.”

Kabanata 14: Ang Pagsusumikap

Dahil sa kanilang pagsusumikap, nagpasya silang mag-aral ng sabay. “Kailangan nating magtulungan upang makamit ang ating mga layunin,” sabi ni Marco habang nag-aaral.

“Dapat tayong maging masipag at matiyaga,” sagot ni Mia, puno ng determinasyon. “Kaya natin ito!”

Kabanata 15: Ang Tagumpay

Makalipas ang ilang taon ng pagsusumikap, nakapagtapos si Marco bilang piloto at si Mia bilang doktor. “Ito na ang pinapangarap natin!” sigaw ni Marco habang nagdiriwang sila sa kanilang tagumpay.

“Salamat sa lahat ng iyong suporta, Marco. Hindi ko ito magagawa kung wala ka,” sagot ni Mia, ang kanyang mga luha ay puno ng saya.

Kabanata 16: Ang Pagsasama

Dahil sa kanilang tagumpay, nagpasya si Marco at Mia na ipagpatuloy ang kanilang relasyon. “Gusto kong makasama ka sa lahat ng aking mga tagumpay,” sabi ni Marco.

“Gusto ko rin, Marco. Ang ating kwento ay puno ng pagmamahalan at pagkakaibigan,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng pag-asa.

Kabanata 17: Ang Bagong Simula

Mula sa araw na iyon, nagpasya silang magsimula ng bagong buhay. “Kailangan nating ipakita sa mundo na kaya natin,” sabi ni Marco.

“Handa na ako, Marco. Nandito ako para sa iyo,” sagot ni Mia, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon.

Kabanata 18: Ang Pagsasara ng Kwento

Sa huli, ang kwento ni Marco at Mia ay hindi lamang kwento ng pag-ibig kundi kwento ng pagsusumikap at tagumpay. “Salamat sa iyong pagmamahal, Marco. Ang iyong suporta ay nagbigay sa akin ng lakas,” sabi ni Mia.

“Salamat din sa iyo, Mia. Ang iyong determinasyon at tapang ay nagbigay inspirasyon sa akin. Ang tunay na yaman ay nasa ating puso,” sagot ni Marco.

At sa bayan, ang alaala ni Marco at Mia ay patuloy na magiging simbolo ng laban para sa mga pangarap. Ang kanilang kwento ay hindi lamang kwento ng sakripisyo kundi kwento ng pagmamahal at pagkakaibigan na hindi kailanman mawawala.

Kabanata 19: Ang Pagbabalik

Makalipas ang ilang taon, nagpasya si Marco at Mia na bumalik sa kanilang bayan upang ipagdiwang ang kanilang tagumpay. “Nandito tayo upang ipakita na ang ating mga pangarap ay natupad,” sabi ni Marco habang naglalakad sila sa kanilang dating paaralan.

“Ang ating kwento ay dapat ipagmalaki,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng saya.

Kabanata 20: Ang Pagsasama ng Komunidad

Habang naglalakad, nakilala nila ang mga tao sa kanilang bayan na nagbigay ng suporta sa kanilang mga pangarap. “Salamat sa inyong lahat! Ang inyong tulong ay nagbigay inspirasyon sa amin,” sabi ni Marco.

“Walang anuman. Ang inyong tagumpay ay tagumpay din ng bayan,” sagot ng isang lokal na lider.

Kabanata 21: Ang Pagsasara ng Kwento

Sa huli, ang kwento ni Marco at Mia ay naging simbolo ng pag-asa at tagumpay sa kanilang bayan. “Salamat, Marco, sa lahat ng iyong ginawa para sa akin. Ang iyong pagmamahal at suporta ay nagbigay sa akin ng lakas,” sabi ni Mia.

“Salamat din sa iyo, Mia. Ang iyong determinasyon at tapang ay nagbigay inspirasyon sa akin. Ang tunay na yaman ay nasa ating puso,” sagot ni Marco.

At sa bayan, ang alaala ni Marco at Mia ay patuloy na magiging simbolo ng laban para sa mga pangarap. Ang kanilang kwento ay hindi lamang kwento ng sakripisyo kundi kwento ng pagmamahal at pagkakaibigan na hindi kailanman mawawala.

Kabanata 22: Ang Bagong Hamon

Ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, nagdala ito ng bagong hamon. Isang araw, nakatanggap si Mia ng tawag mula sa kanyang dating paaralan. “Mia, kailangan naming ng tulong. Maraming mga bata ang walang makain at walang maayos na edukasyon,” sabi ng kanyang guro.

“Anong maaari kong gawin?” tanong ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng pag-aalala.

“Gusto naming mag-organisa ng isang outreach program, ngunit kailangan namin ng pondo at suporta,” sagot ng guro.

Kabanata 23: Ang Pagsasama ng Komunidad

Dahil sa kanyang mga karanasan, nagpasya si Mia na tulungan ang mga bata. “Kailangan nating ipakita sa kanila na may pag-asa,” sabi niya kay Marco. “Gusto kong ipakita sa kanila na hindi sila nag-iisa.”

“Handa akong tumulong, Mia. Mag-organisa tayo ng mga aktibidad para sa kanila,” sagot ni Marco. Nagsimula silang magplano ng mga outreach program para sa mga batang nangangailangan.

Kabanata 24: Ang Pagsasagawa ng Outreach Program

Dahil sa kanilang determinasyon, nag-organisa sila ng isang malaking outreach program sa kanilang bayan. “Magkakaroon tayo ng mga laro, pagkain, at mga premyo para sa mga bata,” sabi ni Mia habang nag-aayos ng mga detalye.

“Dapat tayong makahanap ng mga sponsor,” sagot ni Marco. “Makipag-ugnayan tayo sa mga lokal na negosyo at mga tao sa komunidad.”

Kabanata 25: Ang Araw ng Outreach Program

Dumating ang araw ng outreach program, at ang plaza ay puno ng mga bata at pamilya. “Maligayang pagdating sa ating outreach program!” sigaw ni Mia habang nagsasalita sa harap ng mga tao. “Nandito kami upang ipakita sa inyo na may pag-asa at pagmamahal!”

Ang mga bata ay nag-enjoy sa mga laro at aktibidad. “Salamat, Mia at Marco! Ang saya-saya namin!” sabi ng isang batang babae habang naglalaro. Ang ngiti sa kanilang mga mukha ay nagbigay ng kasiyahan kay Mia at Marco.

Kabanata 26: Ang Pagkilala

Habang ang mga bata ay abala sa mga laro, nagbigay si Mia ng isang talumpati sa mga magulang at bisita. “Ang ating layunin ay hindi lamang magbigay ng tulong kundi ipakita sa mga bata na may mga tao na handang tumulong sa kanila,” sabi niya. “Dapat tayong maging inspirasyon sa kanila.”

“Ang tunay na yaman ay hindi nasusukat sa pera kundi sa pagmamahal at pagkakaibigan,” dagdag niya. Ang mga tao ay pumalakpak at nagbigay ng suporta. “Salamat, Mia! Salamat, Marco!” sigaw ng mga tao.

Kabanata 27: Ang Pagsasara ng Kwento

Mula sa araw na iyon, ang outreach program ni Mia at Marco ay naging matagumpay. Ang mga bata ay nagkaroon ng mas maraming pagkakataon at suporta mula sa komunidad. “Dapat tayong maging inspirasyon sa mga susunod na henerasyon,” sabi ni Marco sa isang pagpupulong.

“Ang ating kwento ay hindi nagtatapos dito. Dapat tayong patuloy na lumaban para sa mga bata,” dagdag ni Mia. Ang kanilang kwento ay naging simbolo ng pag-asa at pagkakaisa sa kanilang bayan.

“Salamat, Marco, sa lahat ng iyong ginawa para sa akin. Ang iyong pagmamahal at suporta ay nagbigay sa akin ng lakas,” sabi ni Mia.

“Salamat din sa iyo, Mia. Ang iyong determinasyon at tapang ay nagbigay inspirasyon sa akin. Ang tunay na yaman ay nasa ating puso,” sagot ni Marco.

At sa bayan, ang alaala ni Mia at Marco ay patuloy na magiging simbolo ng laban para sa mga pangarap. Ang kanilang kwento ay hindi lamang kwento ng sakripisyo kundi kwento ng pagmamahal at pagkakaibigan na hindi kailanman mawawala.

Kabanata 28: Ang Pagbabalik ng mga Alaala

Isang taon ang lumipas mula nang magsimula ang outreach program, at patuloy na nagbago ang buhay ng maraming bata sa kanilang komunidad. Ang mga bata na dating walang pag-asa ay nagkaroon na ng mga pangarap at layunin. “Salamat, Mia at Marco, sa inyong tulong!” sigaw ng mga bata.

“Walang anuman, mga bata. Ang inyong tagumpay ay tagumpay din namin,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng saya.

Kabanata 29: Ang Pagsasama ng Komunidad

Dahil sa kanilang mga pagsusumikap, nag-organisa sila ng isang malaking pagtitipon upang ipagdiwang ang tagumpay ng kanilang outreach program. “Maligayang pagdating sa ating selebrasyon! Nandito tayo upang ipagdiwang ang ating mga tagumpay,” sabi ni Marco habang nagsasalita sa harap ng mga tao.

“Ang ating pagkakaisa ang nagdala sa atin sa tagumpay. Patuloy tayong magtulungan at sumuporta sa isa’t isa,” dagdag ni Mia.

Kabanata 30: Ang Pagsasara ng Kwento

Sa huli, ang kwento ni Mia at Marco ay hindi lamang kwento ng pagkakaibigan kundi kwento ng pag-asa at pagkakaisa. Ang kanilang mga aral ay mananatili sa puso ng bawat tao. “Salamat, Marco, sa lahat ng iyong ginawa para sa akin. Ang iyong pagmamahal at suporta ay nagbigay sa akin ng lakas,” sabi ni Mia.

“Salamat din sa iyo, Mia. Ang iyong determinasyon at tapang ay nagbigay inspirasyon sa akin. Ang tunay na yaman ay nasa ating puso,” sagot ni Marco.

At sa bayan, ang alaala ni Mia at Marco ay patuloy na magiging simbolo ng laban para sa mga pangarap. Ang kanilang kwento ay hindi lamang kwento ng sakripisyo kundi kwento ng pagmamahal at pagkakaibigan na hindi kailanman mawawala.

Kabanata 31: Ang Pagbabalik

Makalipas ang ilang taon, nagpasya si Marco at Mia na bumalik sa kanilang bayan upang ipagdiwang ang kanilang tagumpay. “Nandito tayo upang ipakita na ang ating mga pangarap ay natupad,” sabi ni Marco habang naglalakad sila sa kanilang dating paaralan.

“Ang ating kwento ay dapat ipagmalaki,” sagot ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng saya.

Kabanata 32: Ang Pagsasama ng Komunidad

Habang naglalakad, nakilala nila ang mga tao sa kanilang bayan na nagbigay ng suporta sa kanilang mga pangarap. “Salamat sa inyong lahat! Ang inyong tulong ay nagbigay inspirasyon sa amin,” sabi ni Marco.

“Walang anuman. Ang inyong tagumpay ay tagumpay din ng bayan,” sagot ng isang lokal na lider.

Kabanata 33: Ang Pagsasara ng Kwento

Sa huli, ang kwento ni Mia at Marco ay naging simbolo ng pag-asa at tagumpay sa kanilang bayan. “Salamat, Mia, sa lahat ng iyong ginawa para sa akin. Ang iyong pagmamahal at suporta ay nagbigay sa akin ng lakas,” sabi ni Marco.

“Salamat din sa iyo, Marco. Ang iyong determinasyon at tapang ay nagbigay inspirasyon sa akin. Ang tunay na yaman ay nasa ating puso,” sagot ni Mia.

At sa bayan, ang alaala ni Mia at Marco ay patuloy na magiging simbolo ng laban para sa mga pangarap. Ang kanilang kwento ay hindi lamang kwento ng sakripisyo kundi kwento ng pagmamahal at pagkakaibigan na hindi kailanman mawawala.

Kabanata 34: Ang Bagong Hamon

Ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, nagdala ito ng bagong hamon. Isang araw, nakatanggap si Mia ng tawag mula sa kanyang dating paaralan. “Mia, kailangan naming ng tulong. Maraming mga bata ang walang makain at walang maayos na edukasyon,” sabi ng kanyang guro.

“Anong maaari kong gawin?” tanong ni Mia, ang kanyang puso ay puno ng pag-aalala.

“Gusto naming mag-organisa ng isang outreach program, ngunit kailangan namin ng pondo at suporta,” sagot ng guro.

Kabanata 35: Ang Pagsasama ng Komunidad

Dahil sa kanyang mga karanasan, nagpasya si Mia na tulungan ang mga bata. “Kailangan nating ipakita sa kanila na may pag-asa,” sabi niya kay Marco. “Gusto kong ipakita sa kanila na hindi sila nag-iisa.”

“Handa akong tumulong, Mia. Mag-organisa tayo ng mga aktibidad para sa kanila,” sagot ni Marco. Nagsimula silang magplano ng mga outreach program para sa mga batang nangangailangan.

Kabanata 36: Ang Pagsasagawa ng Outreach Program

Dahil sa kanilang determinasyon, nag-organisa sila ng isang malaking outreach program sa kanilang bayan. “Magkakaroon tayo ng mga laro, pagkain, at mga premyo para sa mga bata,” sabi ni Mia habang nag-aayos ng mga detalye.

“Dapat tayong makahanap ng mga sponsor,” sagot ni Marco. “Makipag-ugnayan tayo sa mga lokal na negosyo at mga tao sa komunidad.”

Kabanata 37: Ang Araw ng Outreach Program

Dumating ang araw ng outreach program, at ang plaza ay puno ng mga bata at pamilya. “Maligayang pagdating sa ating outreach program!” sigaw ni Mia habang nagsasalita sa harap ng mga tao. “Nandito kami upang ipakita sa inyo na may pag-asa at pagmamahal!”

Ang mga bata ay nag-enjoy sa mga laro at aktibidad. “Salamat, Mia at Marco! Ang saya-saya namin!” sabi ng isang batang babae habang naglalaro. Ang ngiti sa kanilang mga mukha ay nagbigay ng kasiyahan kay Mia at Marco.

Kabanata 38: Ang Pagkilala

Habang ang mga bata ay abala sa mga laro, nagbigay si Mia ng isang talumpati sa mga magulang at bisita. “Ang ating layunin ay hindi lamang magbigay ng tulong kundi ipakita sa mga bata na may mga tao na handang tumulong sa kanila,” sabi niya. “Dapat tayong maging inspirasyon sa kanila.”

“Ang tunay na yaman ay hindi nasusukat sa pera kundi sa pagmamahal at pagkakaibigan,” dagdag niya. Ang mga tao ay pumalakpak at nagbigay ng suporta. “Salamat, Mia! Salamat, Marco!” sigaw ng mga tao.