Patrick Dela Rosa Pumanaw sa edad na 64

Sa isang malungkot na balita, pumanaw sa edad na 64 si Patrick Dela Rosa, isa sa mga kilalang personalidad sa larangan ng pelikulang Pilipino at sa mundo ng pampublikong serbisyo. Kilala siya bilang isang aktor na naging bahagi ng kasaysayan ng lokal na showbiz noong dekada ’80 at ’90, at kalaunan ay nagsilbi bilang board member ng Oriental Mindoro. Ang kanyang pagpanaw ay nagdulot ng lungkot hindi lamang sa kanyang pamilya, kundi pati na rin sa mga tagahangang matagal nang humanga sa kanyang talento at kabaitan.

Sa mga unang taon ng kanyang karera, si Patrick ay unang nakilala sa pamamagitan ng mga patalastas bago siya tuluyang pumasok sa industriya ng pelikula. Sa kabila ng pagiging baguhan noon, mabilis siyang napansin dahil sa kanyang tindig, karisma, at husay sa pagganap. Isa siya sa mga mukha ng mga pelikulang aksyon at drama noong panahong iyon, at naging bahagi ng mga proyektong tumatak sa alaala ng mga Pilipino. Ang kanyang pagiging versatile actor ay nagbigay-daan upang makatrabaho niya ang ilan sa pinakamalalaking pangalan sa industriya, at naging inspirasyon siya sa mga baguhang artista na gustong sundan ang kanyang yapak.

Sa tuktok ng kanyang kasikatan, naging paborito siya ng masa dahil sa kanyang likas na karisma at mababang-loob na pag-uugali. Hindi siya nakitaan ng pagiging mayabang kahit na umabot siya sa rurok ng tagumpay. Sa mga pelikulang kanyang ginawa, makikita ang lalim ng kanyang pagganap—mula sa mga eksenang puno ng aksyon hanggang sa mga dramatikong papel na nagpapakita ng emosyonal na kahinaan ng tao. Maraming manonood ang naantig sa kanyang kakayahang gawing totoo ang bawat karakter na ginagampanan niya.

Ngunit hindi lamang sa showbiz umikot ang buhay ni Patrick. Sa paglipas ng panahon, pinili niyang lumihis sa liwanag ng kamera at pumasok sa mundo ng politika. Naging board member siya sa Oriental Mindoro, at sa panahon ng kanyang panunungkulan, nagkaroon siya ng pagkakataong maglingkod sa mga kababayan niyang Mindoreño. Kilala siya bilang isang lingkod-bayan na mapagkumbaba, matulungin, at tapat sa kanyang tungkulin. Hindi siya nakuntento na maging tanyag lamang; gusto niyang gamitin ang kanyang impluwensya upang makatulong sa mga nangangailangan.

Marami ang nagsabing ang kanyang pagpasok sa politika ay patunay ng kanyang malasakit sa bayan. Madalas siyang makitang nakikisalamuha sa mga ordinaryong mamamayan, nakikinig sa kanilang mga hinaing, at tumutulong sa abot ng kanyang makakaya. Para sa kanya, ang pagiging politiko ay hindi isang titulo kundi isang responsibilidad. Dahil dito, nakilala siya bilang isa sa mga pinakamatapat na opisyal ng lokal na pamahalaan sa kanilang probinsya.

Matapos ang ilang taon sa serbisyo publiko, pinili ni Patrick na mamuhay nang tahimik sa ibang bansa. Lumipat siya sa Estados Unidos, partikular sa California, kung saan nagsimula siyang magnegosyo. Sa mga panayam noong nakaraan, madalas niyang sabihin na mas masaya siya sa simpleng buhay—malayo sa magulong mundo ng showbiz at politika. Ayon sa kanya, panahon na para bigyang-priyoridad ang pamilya at personal na kapayapaan. Ang kanyang mga pahayag noon ay nagpakita ng isang taong natutong pahalagahan ang mga bagay na hindi nasusukat sa yaman o kasikatan.

Nang pumanaw si Patrick, marami ang nagbigay-pugay sa kanyang alaala. Ang mga dati niyang katrabaho sa pelikula ay nagbahagi ng mga kuwento tungkol sa kanyang kabaitan at propesyonalismo. Ayon sa kanila, si Patrick ay hindi lamang isang mahusay na aktor kundi isang tunay na kaibigan na marunong rumespeto sa lahat, mula sa direktor hanggang sa pinakakaraniwang crew sa set. Sa larangan ng politika, inalala siya ng kanyang mga kasamahan bilang isang lider na may malasakit, may prinsipyo, at hindi takot tumindig para sa tama.

Ang kanyang mga kamag-anak at mga anak ay nagbahagi rin ng kanilang kalungkutan. Ayon sa kanila, si Patrick ay hindi lamang ama o tiyuhin, kundi isang gabay at inspirasyon. Madalas daw nitong ipaalala na “ang tunay na tagumpay ay hindi sa dami ng pera, kundi sa dami ng taong natulungan mo.” Ang mga salitang iyon ay nagsilbing paalala sa lahat ng mga naiwan niya na ang kabutihan ay mananatiling pinakamahalagang pamana ng isang tao.

Sa social media, bumuhos ang pakikiramay mula sa mga tagahanga na lumaki sa panonood ng kanyang mga pelikula. Maraming nagbahagi ng lumang larawan, clip, at mga alaala ng mga pelikulang kanyang pinagbidahan. Para sa mga Pilipinong lumaki noong dekada ’80 at ’90, si Patrick Dela Rosa ay bahagi ng kanilang kabataan—isang simbolo ng panahon kung kailan ang pelikulang Pilipino ay puno ng damdamin at dedikasyon.

Sa kabila ng kanyang pagpanaw, mananatili sa alaala ng marami ang mga aral na iniwan niya. Isa siyang patunay na ang buhay ay maaaring magkaroon ng maraming yugto—mula sa kasikatan, tungkulin, hanggang sa katahimikan—ngunit ang tunay na halaga ng isang tao ay nasusukat sa kung paano siya nakapagbigay ng inspirasyon sa iba. Hindi madali ang pinagdaanan ni Patrick, ngunit sa bawat yugto ng kanyang buhay, pinili niyang maging tapat, marangal, at may malasakit.

Marami ang nagsasabing si Patrick ay isang halimbawa ng pagbabago. Mula sa pagiging artista hanggang sa pagiging lingkod-bayan, ipinakita niya na ang bawat tao ay may kakayahang magbagong-landas at magbigay-kahulugan sa buhay. Sa halip na magpakulong sa kasikatan, pinili niyang gamitin ang natitirang panahon sa paggawa ng kabutihan. Iyan ang dahilan kung bakit kahit sa kanyang pagpanaw, patuloy pa rin siyang binibigyang-pugay.

Habang patuloy na nagdadalamhati ang kanyang mga mahal sa buhay, nananatiling buhay ang alaala ni Patrick sa puso ng mga taong kanyang ininspirasyon. Ang kanyang mga pelikula ay mananatiling bahagi ng kasaysayan ng showbiz, at ang kanyang serbisyo sa pamahalaan ay patuloy na maaalala bilang simbolo ng katapatan. Sa paglipas ng panahon, maaaring makalimutan ng ilan ang kanyang pangalan, ngunit ang kabutihang iniwan niya ay hindi kailanman mawawala.

Ang kuwento ng kanyang buhay ay isang paalala na ang tagumpay ay hindi lamang tungkol sa kung gaano ka kasikat o kayaman, kundi kung paano mo ginamit ang iyong kakayahan upang magbigay ng kabutihan sa kapwa. Si Patrick Dela Rosa ay hindi lamang isang aktor o politiko; siya ay isang halimbawa ng isang Pilipinong may puso, dedikasyon, at malasakit. Sa kanyang pagpanaw, hindi lamang isang artista ang nawala, kundi isang tunay na huwaran ng kababaang-loob at pagkatao.

Sa huli, ang kanyang buhay ay nagsilbing inspirasyon sa mga kabataang nagnanais magtagumpay sa iba’t ibang larangan. Ipinakita niya na walang masama sa paghangad ng tagumpay, basta’t ito ay ginagawa nang may kabutihan at may respeto sa kapwa. Ang bawat yugto ng kanyang buhay—mula sa entablado ng showbiz hanggang sa silid ng konseho—ay naging patunay na ang tunay na kayamanan ng tao ay nasa kabutihang loob.

Ngayon na siya ay namaalam, mananatili ang kanyang alaala bilang isang simbolo ng pagsusumikap, kabaitan, at serbisyo. Sa bawat ngiti ng mga taong kanyang natulungan at sa bawat eksenang muling mapapanood sa pelikula, mabubuhay si Patrick Dela Rosa sa puso ng bawat Pilipino. Ang kanyang kwento ay magpapaalala sa atin na ang buhay, gaano man kaikli, ay maaaring maging makabuluhan kung ito ay ginugol sa paggawa ng tama at sa pagmamahal sa kapwa.