Mga celebrities nagreact sa mga nagdaang bagyo at wala pa rin nakukulong sa flood control corruption

Sa pagdaan ng sunod-sunod na bagyo sa Pilipinas, muling lumutang ang mga tanong na matagal nang nakabaon sa katahimikan. Hindi pangkaraniwan ang lakas ng unos, ngunit tila mas nakapanlulumo ang katotohanang muling lumubog sa tubig ang mga kabahayan, negosyo, at buong komunidad. Habang ang ilan ay nahihirapan maghanap ng makakain, may mga bata at matatanda na kumakapit sa bubong at nagdadasal na may dumating na saklolo. Sa gitna ng dilim at baha, nagsimulang mag-ingay ang social media. Hindi lang ordinaryong mamamayan ang nagsalita, kundi pati ang mga kilalang personalidad na hindi na napigilan ang kanilang galit at pagkadismaya.

Isa sa mga unang naglahad ng opinyon ay isang sikat na aktres na matagal nang kilala sa pagtulong sa mga nasalanta. Nakasulat sa kanyang social media post ang tanong na tumusok sa konsensya ng publiko: “Ilang beses pa tayong lilimas ng tubig sa sala bago masampahan ng kaso ang mga may sala?” Agad itong kumalat at libo-libong netizens ang sumang-ayon. Hindi ito simpleng reklamo lamang; ito ay boses ng pagod na mamamayan. Sa bawat komento, may mga kwento ng pagkalugi, pagkasira ng bahay, at pagkawala ng minamahal dahil sa baha na sana’y naiwasan kung may matinong proyekto ang flood control. Ngunit ang masakit, kahit taon na ang lumilipas, wala pang malinaw na pananagutan.

Sumunod na naghayag ng saloobin ang paboritong leading lady ng mga drama series. Hindi man siya politiko, damang-dama sa kanyang boses ang pagkabalisa. Ayon sa kanya, hindi na sapat ang salitang “dasal at tulong.” Kailangang may hustisya. Kailangang may maparusahan. Isa itong simpleng linya, pero tumagos sa puso ng bayan. Kung ang ordinaryong Pilipino ay hirap makakuha ng tulong, bakit ang mga sangkot sa korapsyon tila malaya, tahimik, at parang walang pakialam? Ang tanong na ito ang patuloy na umuukit sa isipan ng lahat.

May isa namang aktor na kilala sa pagiging tahimik at hindi nakikisali sa kontrobersiya. Ngunit sa pagkakataong ito, hindi na raw siya makapikit. Sa harap ng kamera, sinabi niyang nakakahiya na ang bansa ay lumulubog hindi dahil talo sa bagyo, kundi talo sa katiwalian. Malakas ang mga salita, diretso, at walang paligoy-ligoy. Ang interview clip ay tinag at ibinahagi ng iba’t ibang pages hanggang maging trending topic sa loob lamang ng ilang oras. Maging ilang opisyal ng gobyerno ay napilitang maglabas ng pahayag, bagama’t marami ang nakapansing puro pangako at wala namang aksyon.

Lalong lumawak ang isyu nang maglabas ng datos ang isang kilalang journalist-actor na aktibo sa disaster relief. Ipinakita niya kung paano milyun-milyong pondo ang inilaan sa flood control projects, ngunit taon-taon ay mas lumalala ang baha. Sa bawat bagyo, pareho ang senaryo: sirang kalsada, nakatiwangwang na proyekto, at mga ilog na hindi man lang nilinis. Nakakapanghina ang katotohanang habang tumataba ang bulsa ng ilan, ang bayan naman ay literal na lumulubog.

Isang matapang na young actress ang gumawa ng mahabang vlog tungkol sa sitwasyon. Ipinakita niya ang mga evacuation center, ang mga pamilyang walang kaing nakauban, at ang mga batang giniginaw habang nakabalot sa basang kumot. Hindi ito scripted, hindi ito pampelikula. Ito ay buhay ng totoong Pilipinong ginawang normal ang magtiis. Sa huli ng video, may sinabi siyang nagpatulo ng luha ng maraming nanood: “Hindi kami galit dahil umuulan. Galit kami dahil may mga taong tumanggap ng pera para pigilan ang pagbaha, pero walang ginawa.” Sa loob lamang ng ilang oras, milyon ang nag-views at libo-libo ang nagkomento. Ang iba galit, ang iba umiiyak, pero iisa ang sigaw: hustisya.

Habang tumitindi ang ingay online, may ibang celebrities na tahimik ngunit gumagawa. May isang kilalang modelo at singer na nag-organisa ng relief operations kahit hindi ito obligado. Hindi na niya inintay ang gobyerno. Siya mismo ang nag-deliver ng pagkain, gamot, at tubig sa mga pinakaapektadong lugar. Sa isang panayam, sinabi niyang hindi kailangan maging politiko para tumulong—kailangan lang maging tao. Ngunit inamin niyang masakit isipin na ang perang dapat sana’y ginamit para pigilan ang ganitong kalamidad ay ninakaw, nilustay, at baka ginawang mansyon o mamahaling sasakyan ng ilang opisyal.

Sa bandang huli, naging isang malaking pambansang usapan ang flood control corruption. Hindi na ito simpleng gossip o entertainment news. Ito ay hinanakit ng bayan, galit ng mamamayan, at pagkakaisa ng mga personalidad na may lakas at impluwensiyang marinig ng buong bansa. Habang may mga nanlilibak at nagsasabing hindi dapat makisali ang celebrities sa pulitika, mas marami ang sumagot: kung ang gobyerno ay hindi nagsasalita, sino ang magtatanggol sa taumbayan?

Sa kabila ng pagputok ng isyu, nakakagulat na wala pa rin ni isang opisyal ang nakakasuhan, wala pang nahuhuli, at wala ni isang proyekto ang inaudit nang malinaw. Lumipas ang bagyo, natuyo ang kalye, ngunit ang katiwalian ay nanatiling nakalublob sa putik ng sistema. Ngunit ngayong unti-unti nang nagising ang publiko, may tanong na lumulutang: kung hindi kikilos ang gobyerno, kaya bang ipaglaban ng taumbayan ang kanilang karapatan?

At dito nagsisimula ang pinakamabigat na bahagi ng kwento.