Dalagang GrabFood rider, binugbog ng pulis abusado—pero nakaganti siya nang malupit!

.
.

Dalagang GrabFood Rider, Binugbog ng Pulis Abusado—Pero Nakaganti Siya Nang Malupit!

Sa lungsod ng Quezon, kilala si Mia bilang isa sa mga pinakamasipag na GrabFood rider. Dalagang matapang, palaban sa buhay, at nagsusumikap para sa pamilya. Maaga siyang gumigising, nagsusunod-sunod ng booking, at kahit anong init, ulan, o trapik ay hindi siya sumusuko. Sa bawat paghatid ng pagkain, dala niya ang pangarap na makapagtapos ang nakababatang kapatid sa kolehiyo.

Isang hapon ng Sabado, habang nagde-deliver si Mia sa isang condominium, napadaan siya sa checkpoint na binabantayan ni PO2 Arman, isang pulis na kilala sa barangay bilang mahigpit at madalas magtaas ng boses. Sa araw na iyon, tila mas mainit ang ulo ng pulis. Pagdaan ni Mia, bigla siyang pinara.

“Hoy, ikaw! Saan ka pupunta?” malakas na tanong ni Arman.

Magalang na sagot ni Mia, “Magde-deliver lang po ng pagkain, sir. May order po sa unit 7A.”

Hindi nakuntento si Arman. “Tingnan ko ang bag mo!” utos niya, sabay hablot sa delivery bag ni Mia. Hinanap niya ang ID, pinagbintangan pa si Mia na posibleng may dala siyang kontrabando.

“Sir, wala po akong dala kundi pagkain. Pwede niyo pong tingnan,” sagot ni Mia, pilit na pinapakalma ang sarili.

Ngunit imbes na sumunod sa proseso, bigla siyang sinigawan ni Arman, “Ang kapal ng mukha mo! Akala mo, dahil babae ka, exempted ka? Dapat sa’yo, tinuturuan ng leksyon!” Sabay tulak, sabay hampas ng bag sa bangketa.

Nagulat si Mia, pero pinilit niyang maging mahinahon. “Sir, ginagawa ko lang po ang trabaho ko…”

Hindi na nakapagpigil si Arman. Sa harap ng mga tao, pinagsalitaan pa ng masama si Mia, pinagbantaan, at pinagbuhatan ng kamay. Tinulak siya hanggang bumagsak sa semento, sugatan ang braso, at nabasag ang cellphone.

Ang mga tao sa paligid ay natulala, may ilan ang nagvideo ng insidente. Ang iba ay nagsisigaw, “Tama na, sir! Babae ‘yan!”

Sa gitna ng sakit at hiya, tumayo si Mia. Sa kabila ng takot, hindi siya nagpatinag. Pinulot niya ang bag, tinignan ang sugat, at dumiretso sa presinto para magreklamo. Sa una, hindi siya pinansin ng desk officer, pero nang makita ang mga sugat at basag na cellphone, tinanong siya kung ano ang nangyari.

“Binugbog po ako ni PO2 Arman sa checkpoint. Wala po akong ginawang masama,” umiiyak na sagot ni Mia.

Nagdesisyon ang desk officer na kunan siya ng statement. Dinala siya sa ospital para magpa-medical. Habang nagpapagaling, dumagsa ang suporta mula sa mga kapwa rider, kapitbahay, at ilang netizen na nakapanood ng video. Trending ang hashtag #JusticeForMia.

Hindi nagtagal, umabot sa media ang balita. Lumabas sa TV Patrol ang video ng pambubugbog. Maraming grupo ng kababaihan ang nagprotesta sa harap ng presinto, humihingi ng hustisya. Ang GrabFood management ay naglabas ng pahayag, “Hindi namin kinukunsinti ang anumang uri ng pang-aabuso sa aming riders. Kami ay tutulong kay Mia hanggang makamit ang hustisya.”

Dahil sa pressure ng publiko, napilitan ang hepe ng pulisya na mag-imbestiga. Kinuha ang CCTV ng barangay, pati ang mga video ng netizen. Kitang-kita sa footage ang pananakit ni Arman kay Mia, pati ang pagmumura at pananakot.

Isinailalim si Arman sa preventive suspension. Tinanggalan siya ng baril, at inilipat sa ibang istasyon habang iniimbestigahan. Sa hearing, harap-harapang nagkita si Mia at si Arman.

“Bakit mo ako sinaktan, sir? Wala po akong ginawang masama. Nagtrabaho lang po ako,” matapang na sabi ni Mia.

Hindi makatingin si Arman, pero pilit niyang ipinagtanggol ang sarili. “Pasensya na, mainit lang ang ulo ko. Hindi ko sinasadya.”

Ngunit hindi pinaniwalaan ng mga imbestigador ang dahilan niya. Maraming ebidensya—video, CCTV, medical report, at testimonya ng mga saksi.

Habang nililitis ang kaso, nagdesisyon si Mia na hindi magpapatalo. Tinulungan siya ng isang abogadong pro bono, nag-file ng administrative case at criminal case laban kay Arman. Sa social media, patuloy ang suporta sa kanya. Maraming GrabFood rider ang nag-motorcade, may mga nagbigay ng donasyon para sa gastusin.

Sa barangay, nag-organisa ang mga kababaihan ng seminar tungkol sa karapatan ng mga babae, anti-violence, at respeto sa mga manggagawa. Si Mia ang naging speaker, “Hindi hadlang ang pagiging babae para magtrabaho. Laban lang, huwag matakot. May hustisya para sa atin.”

Makalipas ang ilang buwan, naging pabor kay Mia ang desisyon ng korte. Napatunayang guilty si Arman sa kasong physical injury, grave misconduct, at abuse of authority. Tinanggal siya sa serbisyo, pinagmulta, at pinatawan ng community service.

Hindi lang iyon ang naging ganti ni Mia. Dahil sa tapang at determinasyon, naging inspirasyon siya sa maraming kababaihan at riders. Inalok siya ng GrabFood ng mas mataas na posisyon bilang supervisor, may scholarship pa ang kapatid niya mula sa isang foundation.

Sa barangay, itinatag ni Mia ang “Riders Against Abuse”—isang samahan ng mga delivery rider na nagsusulong ng karapatan, proteksyon, at respeto. Nagkaroon ng hotline para sa mga biktima ng pang-aabuso, may legal assistance, at regular na seminar.

Si Mia ay naging regular na guest sa mga TV show, radio program, at forum. Palaging sinasabi, “Hindi hadlang ang pang-aabuso para tumigil sa pangarap. Laban lang, may hustisya para sa lahat.”

Sa huling kabanata ng kwento, si Mia ay mas masigla, mas matatag, at mas mapagkumbaba. Hindi niya nakalimutan ang sakit, pero ginamit niya ito bilang lakas para magbago ng sistema. Sa tuwing may bagong rider, siya ang unang nagbibigay ng orientation—“Dapat marunong kang lumaban, pero marunong ka ring magpakumbaba. Ang karapatan, pinoprotektahan. Ang pang-aabuso, nilalabanan.”

Si Arman, matapos ang sentensya, nagbalik-loob at humingi ng tawad kay Mia. “Patawad, Mia. Natutunan ko na ang leksyon. Sana, magtagumpay ka pa.”

Ngumiti si Mia, “Lahat tayo ay may pagkakataong magbago. Ang mahalaga, natuto tayo.”

.